Serie: Tweede brief van Petrus
“Moge genade en vrede voor u vermeerderd worden door de kennis van God en van Jezus, onze Heere.” (2 Petrus 1:2 – HSV)
“Genade zij u en vrede, in overvloed, door de kennis van God en van Jezus, onze Heer.” (2 Petrus 1:2 – NBV21)
Hoe belangrijk is kennis bij je geloof? Dit is natuurlijk altijd een gevaarlijke vraag als deze door een theoloog wordt gesteld. Theologie heeft natuurlijk ook alles met kennis met maken. Letterlijk betekent het ‘kennis van God’. Tegelijk denk ik dat voor veel mensen dit klinkt als een soort droge preek op zondag. Dat merk je ook wel als het gaat om leerdiensten in de kerk. Met leerdiensten bedoel ik dan niet een catechismuspreek. Dat waren vroeger de leerdiensten in de kerk. Je mag van mij er best een mening over hebben, maar volgens mij is dat preken over een menselijk geschrift. Ik zou zeggen: Heb je niet genoeg aan de Bijbel?” Het is natuurlijk veel makkelijker als je minder inspanning hoeft te leveren voor je geloof en veel meer op gevoel kunt geloven.
Een andere valkuil die ik wel vaak hoor is dat kennis bij je geloof te maken zou hebben met religie en dat het om relatie moet gaan. Nu ben ik dat laatste absoluut eens, het gaat om relatie, religie is regel op regel, wet op wet. Maar als jij een relatie hebt, maar je leert die ander niet kennen in wie hij of zij is of hoe diegene is, zal die relatie vanzelf stranden, omdat je elkaar dan in de relatie niet begrijpt. Kennis heeft dus eigenlijk alles te maken met relatie, want door kennis over de ander zal je relatie veel meer diepgang krijgen.
Als Petrus nog bezig is met het begin van zijn tweede brief zie je dat ook terug en daarom is het de moeite waard om daar toch even bij stil te staan. Petrus wil graag dat genade en vrede in je leven meer zal worden, maar dat wenst hij zijn lezers niet gewoon even toe als een wens. Eigenlijk verbindt hij er een opdracht aan. Nog niet eens direct als een opdracht, maar wel door te benoemen op welke manier genade en vrede wordt vermeerderd. Hoewel de NBV21 lijkt te vertalen dat het om overvloed gaat, staat er in het Grieks toch echt een werkwoord. Dat woord heeft te maken met vermeerderen. Het is dus geen overvloed als een statisch iets, maar iets dat in een proces is. Het gaat om het proces van meer vrede en genade ontvangen. En dat proces komt er door de kennis van God en Jezus.
Als je hier even oppervlakkig overheen leest zou je misschien nog denken dat het een mooie zin is, maar als je er even bij stilstaat ontdek je hoe waardevol deze zin is. De kennis van God en van Jezus bepaalt dus de grote van de genade en vrede. Natuurlijk is dit niet een geestelijk verdienmodel, maar het gaat vooral om dat als je God beter leert kennen door Zijn Woord, het op dezelfde manier werkt als met het voorbeeld van je relatie. Door meer kennis van God te krijgen, leer je ook dat Zijn genade nog veel groter is dan dat je al dacht. Door je steeds uit te blijven strekken naar meer kennis van God, leer je Hem beter kennen, waardoor je ook steeds meer en dieper onder de indruk komt van Zijn genade. Gods genade en vrede wordt niet groter, dat is onmogelijk, omdat deze al alomvattend zijn, maar voor jou wordt Zijn genade en vrede wel steeds groter.
Even terug naar die eerste vraag. Hoe belangrijk is kennis voor je geloof? Uiteindelijk krijg je geloof geen diepte als de kennis ontbreekt. Dat is ook wel een reden dat ik mij serieus zorgen maak over het kennisgehalte dat er tegenwoordig onder christenen is. Zet je tot die kennis, zodat je God ook op allerlei manieren leert kennen en daarmee ook Jezus. En voeg dan bij je kennis geloof.
Gebed: Heer, ik wil U beter en dieper leren kennen en mij meer uitstrekken naar kennis van en over U. Ik bid U, help mij om daar ook echt tijd voor te maken
