Waarom is geloven vaak zo moeilijk? Zou het kunnen zijn dat dit komt omdat wij teveel mensen van deze tijd zijn geworden?
Eigenlijk is geloven helemaal niet iets meer voor onze tijd.
Ik liep afgelopen week buiten en kreeg toen het beeld van een fotorolletje, toen ik liep na te denken over geloof. Ik kom nog uit de tijd van de fotorolletjes. Sterker nog, mijn vader had een heuse Doka. Een donkere kamer waar je zwart-wit foto's kon ontwikkelen. Kleur was niet te doen, omdat dat nog veel meer bij kwam kijken. Geloven moet je eens vergelijken met een fotorolletje.
Dat begint al in je toestel. De huidige klikgeneratie begrijpt dit niet meer, maar je was zuinig op je 'clic'ks'. Je kon ze niet even wissen en elke 'click' kostte uiteindelijk gewoon geld, want elke foto werd een afdruk die je moest betalen. Het was dus niet schrapen wat je schrapen kon, je moest wel nadenken, bewust zoeken naar het juiste beeld.
En als dan je rolletje vol was, wist je nooit of het precies was wat jij had gedacht. Daar kwam je pas achter als je in de Doka was geweest. Daar in die donkere kamer werden de foto's ontwikkeld. Daar was je zelf helemaal bij betrokken, maar je zag er maar weinig van wat er precies gebeurde. En vals licht was uit den boze. In stilte en in het donker was je bezig met beelden waarvan je nog maar weinig zag. Je zag alleen het omgekeerde licht van het negatief door de lamp van de projector op het fotopapier, maar zonder die periode in de Doka kreeg je ook geen beeld op papier.
Na die belichting op dat papier, moest dat papier door verschillende baden met vloeistof heen. Ontwikkelen heette dat. Als dan al het gevoelige materiaal was ontwikkeld en niet gebruikt papier was opgeruimd, kon het licht aan. De foto's konden drogen en je zag wat er was gebeurd.
Geloven is net zo. Maar het begint wel met heel zorgvuldig je 'beelden' kiezen. De focus dus op het juiste. De focus op wat God in de Bijbel zegt. Niet even snel van alles bij elkaar schrapen, wat je dan ook nog maar gelijk allemaal moet begrijpen, maar als Gods woorden dan tot je zijn gekomen, moet je daar ook even je Doka mee in. Daar zie je niet altijd wat het doet, maar daar ontwikkelen de beelden die je hebt opgeraapt. Dat kost tijd, dat moet ontwikkelen, daar moet je stil mee zijn, dat is de plaats waar het juiste licht op het donker valt.
Geloven is helemaal niet meer voor onze tijd. Weet je waarom niet? Omdat onze tijd zegt dat we alles bij elkaar moeten schrapen aan beelden, dan zelf maar moeten selecteren wat we willen gebruiken in ons leven en tijd om er stil mee te zijn, is er helemaal niet meer. In het beste geval pakken we de Bijbel er nog wel bij, maar heel selectief halen we daar dan uit wat ons het beste past. We halen het onderwerp als het ware weg uit de context en fotoshoppen het in een andere context. Dat het in mij mag ontwikkelen tot Gods waarheid is eigenlijk niet meer van onze tijd. Toch had de eeuwige God, Die niet aan tijden gebonden is het wel zo bedacht.
En wat je ziet? Een generatie gelovigen die bijna geen kennis meer heeft, die hooguit op zondag nog hun Bijbel opendoen en liever van alles bij elkaar schrapen wat een heel vertroebeld beeld geeft, waar heel veel vals licht (om maar in Doka-termen te blijven spreken) bij is gekomen. Tijd om in Gods kamer te zijn met God, dat is gaan ontbreken. En zonder kennis, geen geloof, geen balans. Geloven in deze tijd kan alleen als je teruggaat naar Gods manier en Zijn eeuwigheid, waar de tijd niet bepaalt wat we geloven, maar God Zelf Die Zijn woorden door Zijn Geest in ons laat ontwikkelen.