Serie: Wij bidden
“Maar nadat Petrus allen naar buiten had gestuurd, knielde hij neer en bad; en hij keerde zich naar het lichaam en zei: Tabitha, sta op! En zij deed haar ogen open en zodra zij Petrus zag, ging zij overeind zitten.” (Handelingen 9:40 – HSV)
“Petrus stuurde iedereen weg, waarna hij knielde om te bidden. Na het gebed draaide hij zich om naar het lichaam en zei: ‘Tabita, sta op!’ Ze opende haar ogen, en toen ze Petrus zag ging ze rechtop zitten.” (Handelingen 9:40 – NBV21)
Als je het hebt over de beschreven gebeden in de Bijbel, dan is er nog eentje in het boek Handelingen en daarna wordt er nog wel genoeg over het gebed gezegd en geschreven, maar echt uitgeschreven gebeden kom je dan niet meer zo tegen zoals we ze in deze serie hebben bekeken. Natuurlijk zijn er nog de teksten in bijvoorbeeld het boek Openbaring met de schaal van de gebeden van de heiligen die als reukoffer voor God zijn en dat is ook goed om te weten, maar de voorbeelden van de gebeden zoals we deze in de Bijbel lezen, hebben we wel zo’n beetje allemaal gehad. De laatste is zeker niet de meest gangbare, dat kan ik je al wel vast vertellen.
Het gaat om hoofdstuk 9 van het boek Handelingen. Eerst gaat het over de bekering van Paulus en zijn vlucht en vervolgens krijgen we nog te lezen van twee verhalen van Petrus. Het laatste verhaal is op zijn zachtst gezegd een opmerkelijk verhaal. Er is een vrouw die Tabita heette, of ook wel Dorkas. Die naam maakt nog niet eens zo heel veel uit, maar het was vooral een bijzondere en diaconale vrouw. Ze deed goede werken en ze maakte kleding die ze weggaf aan de armen. Je zou dus kunnen zeggen dat zij een belangrijke vrouw was in de gemeente. En terwijl zij daarmee bezig was, stierf zij na een ziekte. Het was zo’n vrouw waarvan je vaak hoort, dat zij dat niet mocht overkomen.
Het vreemde van het verhaal is een beetje dat er twee mannen naar Petrus worden toegestuurd met het verzoek om snel te komen. Wat was daar dan het doel van? Tabita was gestorven. Was het in die tijd normaal dat de apostelen regelmatig doden opwerkten? Zoveel lees je daar in ieder geval niet van. Een keer bij Paulus, maar verder niet. Er is wel een belofte van Jezus dat ook het opwekken van doden hoort bij het werk van een apostel, maar de verhalen daarover ontbreken. Was het om pastoraal de gemeente te ondersteunen? Ook dat lijkt niet logisch omdat de gemeenten die gesticht waren ook hierin zelfvoorzienend waren.
Als je ziet dat Petrus gelijk doorloopt naar het bovenvertrek dan lijkt het toch wel om het eerste te gaan. En ik moet je eerlijk zeggen dat ik, ondanks dat ik al veel wonderen heb zien gebeuren, ik dan niet zo goed zou weten hoe ik in deze situatie moest handelen. Wellicht ontbreekt er voor ons informatie en had de Heilige Geest aan Petrus duidelijk gemaakt wat hij moest gaan doen. Uiteindelijk stuurt hij iedereen in die kamer weg en hij knielt neer en begint te bidden.
Je zou dan vervolgens zeggen: En nu maar afwachten of God dit gebed verhoort. Toch doet Petrus dat dus niet, want hij noemt de naam van Tabita en gebiedt haar om op te staan. Op dat moment opent zij haar ogen en komt tot leven. Misschien vind je mij maar ongelovig, maar ik het dit nog nooit gedaan bij iemand die overleden is. En ik vraag mij ook af of we dat zo altijd moeten doen. Ook in de situatie bij Eliza speelde ditzelfde gevoel. Ik geloof dat je zonder de gave van geloof, je altijd moet wachten. Het gebed van Petrus was in dit geval genoeg voor Petrus om op dit moment te zeggen dat ze moest opstaan. Weet je wat zo opmerkelijk is? Alle gebeden rondom deze soort wonderen lijken altijd te lukken. Of moet je het omkeren en zeggen dat als God er geloof voor geeft dat het ook zal gebeuren en dat de apostelen en gelovigen daar vooral op gericht waren. Zodra niet gebeurt waar je vervolgens na handelde betekent dit dat je Gods stem verkeerd hebt verstaan. Dit staat onmogelijk los van wat God je laat zien wat Hij gaat doen. Is daar ons gebed op gericht als we in situaties terecht komen waar Gods ingrijpen nodig is? Bidden om Gods wil te ontdekken en vervolgens daarnaar te handelen.
Gebed: Heer, U geeft ons het gebed niet voor niets, soms om concreet te bidden en soms om Uw wil te zoeken, wilt U mij helpen te reageren in situaties waar U door gebed Uw wil aan mij bekent maakt.