Serie: Wij bidden
“Wij echter zullen volharden in het gebed en in de bediening van het Woord.” (Handelingen 6:4 – HSV)
“Terwijl wij ons zullen wijden aan het gebed en aan de verkondiging van het woord van God.’” (Handelingen 6:4 – NBV21)
Zijn er mensen die meer bidden dan anderen? Ja natuurlijk zijn die er. Maar kan die hoeveelheid bidden ook te maken hebben met waar God je voor heeft geroepen? Zou je kunnen zeggen dat als je diaken in een gemeente bent, dat je minder bidt dan als je oudste of ouderling bent? Het zijn een beetje vreemde vragen, vind je ook niet? Ik kom op die vragen omdat ik best een vreemde tekst tegenkwam over gebed. Hij valt niet eens heel erg op, maar als je er even over nadenkt is het wel een bijzondere tekst.
Er ging in de vroege kerk ook wel eens wat mis, dat zal je niet verbazen en net als dat je tegenwoordig in de kerk vaak hoort dat mensen vinden dat ze te weinig aandacht kregen, zo was dat toen ook al. Het was iets met de Griekssprekenden en de Hebreeuwse weduwen. De eerste groep voelde zich niet gezien. Dat was waarschijnlijk niet eens onwil, maar het had ook toen al te maken met een hoge werkdruk voor de apostelen. Het aantal discipelen nam toe. En die twee groepen gelovigen die steeds verder groeiden zorgden voor problemen.
Dat is het moment dat de apostelen besluiten dat het anders moet. Het ging kennelijk vooral mis op de plaatsen waar financiële nood was en dan werden de Hebreeuwse weduwen beter geholpen dan de Griekssprekenden. Vanaf dat moment worden er diakenen aangesteld. Wat moeten diakenen doen? Zorg dragen voor de armen. En dat is eigenlijk meer dan alleen in hun levensonderhoud voorzien, later zie je ook dat ze zieken genezen en wonderen doen en zelfs een flinke preek kunnen houden. Maar hun hoofdtaak was de zorg voor de armen.
De twaalf discipelen brengen een onderscheid aan tussen hun taak en die van de diakenen. En dan lees je die bijzondere tekst. Zonder die diakenen om die noodzakelijke taak te doen, zodat wij ons kunnen richten op het volharden van gebed en het preken van het Woord. Dat is toch een aparte tekst. Zouden die diakenen dan niet volharden in gebed? Ik geloof dat dit zeker wel zo zal zijn, maar toch blijk op dat moment al dat er in het leiderschap van de gemeente mannen zijn die alleen maar bezig zijn met gebed en preken.
Als je dit in de wereld om ons heen zegt, dan word je echt vreemd aangekeken. Dus dan worden ze betaald voor iets dat er niet toe doet, is dan al snel de reactie. Het doet er juist wel toe. Dit is het belangrijkste voor de apostelen en daar het diaconale werk te delegeren hebben zij tijd voor gebed en verkondiging. Daar mogen ze zich ook daadwerkelijk voor afzonderen. Dat wil niet zeggen dat anderen niet veel moeten bidden, maar het zegt wel dat dit voor de leiders in de gemeente het belangrijkste is: bidden en preken, daar mag al hun tijd aan besteed worden. Dat betekent dus dat je leiders in de gemeente hier ook alle tijd voor moet geven. Ik merk dat er zoveel op je afkomt in de gemeente, dat juist dit zo makkelijk op de achtergrond verdwijnt. De kerkbode moet klaar, het is een vergadering hier en een kring daar en tussendoor nog allerlei crisispastoraat. Wordt het dan niet tijd om te delegeren? Tijd om tijd te hebben voor gebed. Gebed zoals Jezus Zich daaraan toewijdde?
Geef ruimte aan leiders en als leider, neem vrijmoedig die ruimte. En ik weet hoe lastig dit soms kan voelen. Zo vaak dat de drukte zich opdringt en dat je denkt: Toch maar snel aan het werk, terwijl bidden juist je eerste werk is. Verander ook daarin je denken als leider in de gemeente. En geef je leiders daar ook de ruimte voor, dat zal de gemeente zegenen!
Gebed: Heer, laat leiders echt tijd nemen en tijd krijgen voor gebed, zodat U tot hen kunt spreken en zij mogen delen van U.
