Thema: Kolossenzen
“Verdraag elkaar en vergeef de een de ander, als iemand tegen iemand anders een klacht heeft; zoals ook Christus u vergeven heeft, zo moet ook u doen.” (Kolossenzen 3:13 – HSV)
“Verdraag elkaar en vergeef elkaar als iemand een ander iets te verwijten heeft; zoals de Heer u vergeven heeft, moet u elkaar vergeven.” (Kolossenzen 3:13 – NBV21)
Hoe lastig is vergeven? Dat hangt er misschien vanaf wat je is aangedaan. Ondanks dat, is de ervaring dat vergeven maar als te vaak lastig is. Meestal is het een proces dat ergens is begonnen met een keus. Als Paulus het heeft over dat we ons moeten bekleden, als uitverkorenen van God met ontferming, vriendelijkheid, nederigheid, zachtmoedigheid en geduld, dan kun je dat nog wel gewoon zo goed mogelijk proberen te doen. Elkaar verdragen is al een niveau lasrtiger. En dan komt dat vergeven van elkaar.
Ik zeg het wel eens vaker, vergeving voelt soms heel oneerlijk, zeker als er geen berouw is. Als je Paulus leest aan de gemeente aan Kolosse houd hij het heel erg breed: Als iemand tegen een ander een klacht heeft. Hij zegt niet wat voor klacht. Dat woordje ‘klacht’ zou je ook kunnen vertalen met ‘verwijt’. Het gaat dus echt wel ergens over, het gaat om iemand die een berisping nodig heeft, zou je ook nog kunnen lezen. Er staat niet bij dat die ander om vergeving vraagt, sterker nog, dat lijkt er niet bij te zijn. Er is iemand die een klacht heeft, daar lijkt het initiatief te liggen.
De schuldige partij lijkt vooral passief te zijn. Dat maakt ook wel dat het een gevoel van onrechtvaardigheid geeft. Paulus heeft het er niet over dat je een klacht hebt en dat je die ander daar op aanspreekt en vervolgens moet die ander zich verantwoorden. Eerst vergeven en dan staat er niet een vanzelfsprekend vervolg. Dat is niet helemaal waar, er staat nog wel iets achter: Zoals ook Christus jou vergeven heeft, zo moet jij ook doen.
Als er dus een gevoel van onrechtvaardigheid is over dat opdracht van Paulus, dan is die er ook in wat Jezus heeft gedaan voor jou. Zoals Jezus het heeft gedaan. Hoe heeft Jezus het dan gedaan? Eigenlijk, als je dat heel letterlijk zou nemen dan is er bij ons maar weinig vragen om vergeving geweest. Sterker nog, als je kijkt, puur naar de gemeente in Kolosse, dan heeft Jezus geleden aan het kruis en is gestorven, terwijl die mensen in Kolosse nog niets van Jezus en het Evangelie wisten. Jezus vergaf dus al voordat zij ook maar iets wisten van Jezus. Op die manier moeten wij met vergeving omgaan.
Vergeving is dus in eerste instantie iets dat los staat van de dader. Natuurlijk, als je het werk van Jezus niet gelooft, neem je de vergeving niet in ontvangst, en blijf je onvergeven, blijft er dus een oordeel. Dat is de kant van ons, wij zijn de dader hierin. Als het over vergeven gaat zoals Jezus, doet Hij dat terwijl wij nog niets deden. In Kolosse leefden die mensen wellicht al, maar in onze situatie is het nog veel extremer. Terwijl wij er nog lang niet waren en Jezus wist wat wij zouden doen aan zonden, bracht Hij Zijn vergeving al omdat Zijn Vader dat vroeg, zodat er herstel zou komen tussen jou en Hem. Kun je dan nog zeggen dat vergeving onrechtvaardig is?
Paulus zegt hiermee natuurlijk niet dat wat een dader heeft gedaan goed gepraat moet worden en hij zegt ook niet dat er geen gesprek of aanklacht zou kunnen zijn, maar hij wil wel dat jij er vrij van bent wat je is aangedaan. Daar kom je alleen maar als je tot die klacht komt die jij tegen de ander hebt en voelt wat je daarbij voelt, om vervolgens toch de keus te maken om te vergeven zoals Jezus deed. En als je dat, vandaag op Goede Vrijdag bedenkt, is vergeven dan nog iets dat je niet wilt? Nee, niet dat dit makkelijk gaat als proces en ja je gaat door pijn en wonden heen, maar de basis van willen vergeven zoals Jezus, is dat niet de basis waar vrede begint?
Gebed: Heer, ik vind vergeven echt niet makkelijk, maar ik zie wel wat U deed voor mij, daarom wil ik graag een leven van vergeving leven.