Thema: Kolossenzen
“En Hij heeft u, toen u dood was in de overtredingen en het onbesneden zijn van uw vlees, samen met Hem levend gemaakt door u al uw overtredingen te vergeven.” (Kolossenzen 2:13 – HSV)
“U was dood door uw zonden en door uw onbesneden staat, maar God heeft u samen met Christus levend gemaakt toen Hij ons al onze zonden kwijtschold.” (Kolossenzen 2:13 – NBV21)
Volmaakt in Christus, dat ben je en toch blijkt er dan nog meer aan de hand te zijn in de gemeente van Kolosse. Tegelijk stopt het ook niet voor ons als we in Christus volmaakt zijn. Je zou dan namelijk heel eenvoudig de vraag kunnen stellen of dat volmaakt zijn dan alleen een geestelijk volmaakt zijn is. Dan zou je eigenlijk zeggen dat je deelt in de volheid van God die in Christus is, maar maakt het niet zo veel uit op welke manier je dan leeft. Paulus gaat eigenlijk in het volgende stukje daar gelijk op in. En kennelijk was er ook weer een discussie over de besnijdenis en over de doop. Een thema dat door alle eeuwen kerkgeschiedenis heen altijd een discussie lijkt te zijn geweest.
De besnijdenis was altijd een thema als er Joodse leraren kwamen die vonden dat je ook de heidenen moest besnijden. Ondanks het apostelconvent in Handelingen 15 blijft dit toch telkens weer opspelen en kennelijk was er dan de gedachte dat als je niet besneden zou zijn je geen onderdeel van het lichaam van Christus zou kunnen zijn. En dan maakt Paulus duidelijk dat ook de heidenen besneden zijn. Nee, de heidenen hoefden niet besneden te worden, dat was een specifiek teken voor een Jood vanuit het verbond dat God met Zijn Eigen volk is aangegaan. Op die manier zijn heidenen nooit volk van God, zoals Israël dat is. Toch is er wel sprake van besnijdenis, stelt Paulus.
Het gaat in het Koninkrijk van God niet om een letterlijke besnijdenis. Geestelijk is dat niet nodig, het letterlijke symbool is niet een reddend symbool, zou je kunnen zeggen. Dat symbool is slechts ingesteld vanwege het onderdeel zijn van het volk Israël. Dus die besnijdenis is voor de heidenen van geen enkel belang, deze dwaalleer wijst Paulus daarom dan ook helemaal af. Het enige dat echt van belang is, dat je besneden bent door Christus en dat je in Zijn dood bent gedoopt.
Het gaat erom dat we niet meer ons aardse leven zullen blijven leven, maar dat we dit afleggen. Dat is de besnijdenis van Christus. Daarnaast is de doop van fundamenteel belang. Niet omdat je zonder de doop niet zalig zou kunnen worden, het gaat hier ook niet letterlijk om de doop, maar omdat het bij de doop om het sterven van onze oude mens gaat. Die twee dingen houdt Paulus hier dus heel dichtbij elkaar. Daarom zegt Hij: “U was dood door uw zonden en uw onbesneden staat”. Als je dus van dood naar leven wilt gaan, moet je die twee oorzaken van je dood aanpakken. Zonden en je onbesneden staat, die bepalen je geestelijke dood. Daarom is het belangrijk dat wij met Jezus sterven in Zijn doop. Hij is ondergegaan in Gods toorn in onze plaats en door in Hem te geloven, delen wij in Zijn dood, zodat we ook opstaan in een nieuw leven. En nieuw leven waarin je hart besneden is, je alle aardse manieren van leven hebt afgelegd. Zo leef je en leef je hemels.
Door dat te geloven en zo te leven, is het handschrift dat tegen je getuigde weggedaan en vernietigd. Dat handschrift is symbolisch de officiële aanklacht die tegen je was ingediend vanwege je zonden. De enige manier om die aanklacht op te heffen is door het voldoen van de schuld en dat heeft Jezus gedaan door aan het kruis, jouw aanklacht te dragen en daarmee is die aanklacht vernietigd. Dat werd in Christus dus jouw dood, maar daardoor ook jouw leven. Besneden en gedoopt en daardoor schoongewassen en aanvaard door God.
Gebed: Heer, ik dank U dat U mij hebt meegenomen in Uw dood en opstanding en dat U mijn hart heeft besneden zodat ik mijn aardse bestaan kan afleggen en nu al begin te leven volgens Uw principes.
