Thema: Rust
“Beter een droog stuk brood met rust erbij, dan een huis vol geslachte dieren met onenigheid.” (Spreuken 17:1)
Door wat omstandigheden hebben we de ‘Tijd met God’ van afgelopen vrijdag even over moeten slaan. Je hebt dus niets gemist, als je daar soms bang voor was. Hoe dan ook heb je misschien wel kunnen oefenen met tot rust komen. Zelf ben ik er ook wel weer achter gekomen dat vakantiehouden niet persé echte rust geeft. Je kunt alles hebben en toch geen rust hebben. Rust kun je namelijk er niet bij kopen. Sterker nog, heel veel overvloed kan ook juist tot onrust leiden. Daar is God in de Bijbel natuurlijk op meerdere plaatsen wel duidelijk over. Veel bezit geeft ook vaak veel zorg. Als je Salomo leest in het boek Spreuken, ontdek je nog zo’n waarheid die maar al te vaak klopt.
Salomo schrijft dat als je een huis vol met geslachte dieren hebt, maar daar ook oneindigheid bij hebt, dan je beter een droge boterham kunt hebben en rust daarbij. Een huis met geslachte dieren zou tot een gezellig familiefeest kunnen leiden. Denk even een de barbecue die veel mensen in de tuin of op vakantie hebben gehad. Wees eerlijk: Gaf dat nu rust of niet? Als er al niet regelmatig pittige discussies ontstonden die de rust wegnamen, dan was het wel de drukte eromheen die de rust roofde. Dus alleen al als je letterlijk naar de uitspraak van Salomo kijkt, blijkt het maar al te vaak te kloppen.
Ik denk dat we ook moeten zeggen dat Salomo meer bedoelde dan alleen de barbecue in de tuin of op de camping. Het huis vol met geslachte dieren staan hier ook voor veel bezit en de maakbaarheid van het leven, terwijl het droge brood juist voor het tegenovergestelde staat. En als je er zo naar kijkt, dan merk je het al dat je bij overvloed veel minder tot danken komt dan iemand die dankbaar is met het weinige. En daarbij speelt er natuurlijk nog iets mee. Als je de maakbaarheid van het leven in handen denkt te hebben, dan zijn er altijd mensen die daar ook gebruik van willen maken. Soms willen ze mee gaan denken hoe je er mee moet omgaan en zo zijn er een heleboel bijverschijnselen te noemen. En juist dat geeft dan ook weer onenigheid.
Geestelijk zie je hetzelfde maar al te vaak gebeuren. Als de kerk maakbaar is geworden door allemaal vormen, gaat iedereen zich bemoeien met hoe die vormen beschermd moeten worden of hoe je kunt vernieuwen, terwijl als je bij het Brood blijft, er veel meer eenheid en dankbaarheid is in de kerk. Op alle terreinen zie je dit terug komen. Waar veel overvloed en maakbaarheid is, ontstaat ook maar al te vaak strijd. Niet voor niets is er binnen veel kloosterordes (en dan heb ik het niet over de theologie) veel rust en vrede omdat er maar weinig is waar strijd over is te voeren. Wij hebben zoveel om strijd over te voeren dat de rust ontbreekt.
Salomo, met al zijn wijsheid, maar ook al zijn rijkdom weet echt wel waar hij het over heeft. Ondanks dat hij een man van vrede was. En soms kun je dan maar beter droog brood hebben en rust daarbij. Dat is meer waard dan een leven vol overvloed met veel strijd er omheen. Salomo zijn wijsheid staat niet zover van ons leven af. Overigens zegt hij niet dat je dan maar naar armoede zou moeten verlangen. Dat zeker niet. Alleen weet wel dat het tegenovergestelde zeker niet altijd rust zal geven en dat dit ook helemaal niet te koop is.
Gebed: Heer, ik bid U niet om armoede, maar wel om een leven in rust met U en mijn naaste. En als mijn overvloed daar een blokkade in is dan geef ik dat aan U.
