Thema: Filippenzen
“Laat daarom die gezindheid in u zijn die ook in Christus Jezus was.” (Filippenzen 2:5)
Eensgezind zijn, dezelfde liefde voor elkaar en één van ziel en een van gevoelen en niets doen uit eigen belang. Dat komt voort uit de hoop die er is. En Paulus heeft recht van spreken, want hij is niets van het Evangelie gaan veranderen, terwijl hem dat wel gevangenschap opleverde. Het heeft hem zelfs meer hoop en verlangen gegeven. Maar wat nu als dat je niet motiveert? Dan komt Paulus met een van de mooiste hoofdstukken uit de Bijbel, maar die gaat wel even vooraf door een aansporing: Laat daarom die gezindheid in je zijn die ook in Christus Jezus was.
De woorden die daarvoor stonden waren de woorden dat we vooral oog moeten hebben voor wat van een ander is. Dat is een oproep die ons lang niet altijd makkelijk valt. En eigenlijk kan dat ook maar op ene manier. Oog hebben voor wat van een ander is voorop stellen kan alleen maar als je uit het juiste vaatje tapt. Dat lukt nooit als je dit als een soort gedragsverandering van iemand gaat vragen. De enige manier om dat echt te doen is niet eens vanwege de hoop en het geloof voor een toekomst die hoe dan ook voor ons ligt. Het kan alleen maar als je naar Jezus kijkt. En zelfs dan moet je niet eens kijken naar het gedrag van Jezus, maar moet je een laag dieper kijken.
Gedrag is, als je het niet nadoet, alleen bestendig op het moment dat het voorkomt uit je intenties. Het draait uiteindelijk om je gezindheid en dan zijn we precies waar Paulus je op wijst. Je moet niet hetzelfde doen als Jezus, maar je moet het vanuit dezelfde gezindheid doen als Jezus en met dat in je achterhoofd moet je luisteren naar de oproep van Paulus. De ander meer geven dan jezelf, dat gaat tegen ons gevoel in, maar als je dat doet met dezelfde gezindheid als Jezus, dan is het mogelijk.
Kijk even wat Jezus deed. Hij was God in de hemel en toch heeft Hij dat afgelegd. Hij heeft Zijn Godheid losgelaten omdat Hij mens wilde worden. Als je dit goed bekijkt is dit het meest dwaze dat je zou kunnen bedenken. God zijn in de hemel, dan ben je op de beste plaats en heb je de beste positie en dat laat Jezus los om mens te kunnen worden. En zelfs dat niet alleen, want toen Hij mens werd, nam Hij de houding van een slaaf aan. Hij ging zelfs onder elke mens op aarde staan en kwam om ons te dienen. Hij liet Zichzelf zelfs doden aan het kruis, terwijl Hij Zich had kunnen verzetten of gewoon weer even Zijn Godheid oppakken en van het kruis afkomen. Het was allemaal mogelijk geweest, maar Hij deed het niet!
Het enige antwoord op de vraag waarom Hij dit deed kun je vinden in Zijn gezindheid. Wat was Zijn diepste intentie? Dat is maar één woord: Liefde! Hij hield zoveel van jou dat Hij deze keus heeft gemaakt. Hij hoefde dit niet te doen en ook Zijn Vader had het niet nodig. Vader, Zoon en Heilige Geest zijn volmaakt gelukkig in Zichzelf en toch kiest God uit liefde om de weg te openen naar Zijn Vaderhart. Dat was de gezindheid van Jezus. Zijn liefde voor jou en daarom liet Hij alles waarin Hij meer is dan jij, los. Zijn Godheid, de hemel en zelfs in Zijn menszijn koos Hij om Zich onder je te plaatsen. Zoveel liefde en zo diep ging Hij zodat jij Thuis zou kunnen komen.
Alleen met die gezindheid van Jezus kun jij de ander echt dienen. Pas als jij je hart echt laat raken door Zijn onvoorwaardelijke liefde waardoor Hij alles opgaf, pas dan kun je meer oog voor de ander hebben dan voor jezelf. En de uitwerking? Jezus krijgt door deze gezindheid straks een Naam boven elke naam. Dit is het diepste van Zijn God-zijn waardoor straks elke vijand zal moeten knielen. In Zijn Koninkrijk zijn de kleinsten altijd de grootsten en zijn de minste altijd de meeste. Eer valt in Zijn Koninkrijk altijd degenen toe die zich het minste wilden laten worden, in het voetspoor van de Meester!
Gebed: Heer, laat mij Uw gezindheid dragen en mijzelf altijd ten dienste van de ander laten zijn, zodat U door mij steeds groter zult worden.
