Thema: In verwachting
“En Jezus zei tegen hen: De bruiloftsgasten kunnen toch niet vasten terwijl de Bruidegom bij hen is? Zolang zij de Bruidegom bij zich hebben, kunnen zij niet vasten, maar de dagen zullen komen dat de Bruidegom van hen weggenomen zal zijn, en dan, in die dagen, zullen zij vasten.” (Markus 2:19 en 20)
Je kunt een kind verwachten, dan tel je de dagen af totdat je kind geboren gaat worden. Het voordeel is dat je daar redelijk een verwachtingspatroon van kunt hebben. Er is een soort van algemene verwachting voor een kind. Normaal dient de geboorte zich na negen maanden aan. Ik weet wel dat er genoeg kan zijn waardoor alles toch anders wordt. Maar elke vrouw die in verwachting is van een kind heeft een datum die alles te maken heeft met een zwangerschap van negen maanden. Je ziet dan uit naar die grote dag. Je kunt ook verwachten naar de grote dag van je huwelijk. Ook daar kun je een redelijke planning voor bedenken. Zeker als de datum uiteindelijk vaststaat. Maar hoe verwacht je iets groots waar je geen planning voor kunt bedenken?
Jezus laat door de Evangeliën heen doorlopend zien dat Hij iets heeft met bruiloften. Het eerste wonder vindt bij Johannes plaats op een huwelijksfeest en het aantal gelijkenissen en teksten over een bruiloft is fors. Jezus vergelijkt Zijn relatie met de gemeente met een relatie tussen man en vrouw en telkens spreekt Hij dan in termen van de huwelijksdag. Als je de periode letterlijk zou moeten nemen die het duurt tot Jezus en wij één zijn, dan zijn er al meer dan tweeduizend jaar verstreken. Hoe verwacht je Jezus dan?
Jezus blijft gewoon het beeld van een bruiloft gebruiken en Hij vertelt ons op welke manier wij met onze verwachting moeten omgaan terwijl Hij niet hier op aarde is. En die manier zou wel eens heel anders kunnen zijn dan dat wij maar al te vaak denken. Er is een moment dat Jezus commentaar krijgt van de discipelen van Johannes de Doper en van de Farizeeën over het feit dat de discipelen van Jezus niet vasten. Kennelijk was het een gewoonte dat er op bepaalde vaste manieren werd gevast. En daar deden de discipelen van Jezus niet aan mee en dat roept vragen op.
De manier hoe Jezus dan reageert is op z’n zachtst gezegd opmerkelijk. Het hoeft van Jezus niet, sterker nog, het zou zelfs ongepast zijn. En dan vergelijkt Jezus het met bruiloftsgasten en een bruidegom. Zijn discipelen hoeven niet te vasten omdat dit ongepast is. Hij zegt niet dat vasten niet nodig is, maar op dat moment kan het niet. De Bruidegom is nog bij hen. Met andere woorden, het is nog feest en dan kun je niet vasten.
Op het moment dat dit vasten wel zou moeten, dan zou dat op een oude manier gebeuren. Vasten volgens de regels van de Farizeeën. Dat is oude wijn in oude zakken. Maar er komt een tijd dat de Bruidegom er niet is en dan zullen ze vasten. Alleen dat vasten is een andere manier dan vasten dan men daar bedoelde. Dat is vasten wat Jezus beschrijft als nieuwe wijn en dat kun je nooit op de oude manier doen.
Op welke manier gaan wij dus om met het verwachten van Jezus waar geen planning op los te laten is met ons menselijke inzicht? Dan heb je tijd nodig om te vasten. Niet om de datum helder te krijgen, maar om je te kunnen blijven richten op de wederkomst van de Bruidegom en op je taak. Dat is wat Jezus ons leert Terwijl wij nu weer Advent vieren en we weer met elkaar spreken over het verlangen naar de komst van Jezus hebben we perioden nodig waarin we vasten om ons helemaal op God te kunnen richten. Het vasten van de Farizeeën was veel meer gericht op boetedoening, maar het vasten van ons die Jezus verwachten is een vasten om afgestemd te zijn op de wil van God en om in de relatie met Hem het verwachten vol te kunnen houden. En dan zal straks de grote Bruiloft beginnen, als Jezus uiteindelijk terug zal komen van achter de wolken vandaan. Dan zal het altijd de Nieuwe Morgen zijn en zullen we nooit meer vasten maar eeuwig met Hem zijn.
Gebed: Heer, ik wil helemaal gefocust zijn op Uw komst en dat verlangen en op mijn taak op aarde. Zelfs als ik dan periodes nodig heb om mij te kunnen focussen, leert U mij dan op welke manier ik echt mag vasten, zodat het als nieuwe wijn in nieuwe zakken zal zijn.
