Thema: Veertigdagentijd 2020
"Toen daverde en beefde de aarde, de fundamenten van de bergen sidderden en daverden, omdat Hij in toorn ontstoken was." (Psalm 18:8)
Hoe reageert God op onze nood? En een diepere vraag: 'Reageert God op onze nood?'. Zeker die laatste vraag blijft ons natuurlijk nog steeds bezighouden. Zaterdag in de podcast heb ik iets gezegd over dat God ons niet kan verlaten omdat Hij Jezus heeft verlaten. Die gedachte en dat geloof moet je even goed in je achterhoofd en in je hart houden. Door Jezus' eenzaamheid aan het kruis, droeg Hij onze Godverlatenheid. Daar wil ik je ook vandaag in ieder geval ook weer mee bemoedigen. God is je niet uit het oog verloren, jij bent Hem misschien soms uit het oog verloren, maar Hij jou niet. Hij zal je niet verlaten, omdat Hij rechtvaardig is. Ik ga de podcast hier nu natuurlijk niet uitschrijven, maar het is wel even belangrijk om dit goed te beseffen. Op de vraag of God reageert op onze nood, kun je lang niet altijd volmondig 'ja' zeggen, omdat omstandigheden soms niet gelijk veranderen, maar er gebeurt wel degelijk iets als wij onze nood aan God vertellen. In Psalm 18 kom je een tekst tegen die je zal verrassen.
David heeft een geweldige psalm geschreven nadat God hem had gered uit de hand van zijn vijanden en uit de hand van Saul. Dan denk je even: Ja, als je gered bent, dan kun je wel een geweldige psalm schrijven, maar dat is iets te kort door de bocht. De strijd van David met Saul was er niet eentje van een paar momenten, maar dit is een lange strijd geweest van leven op dood. En uiteindelijk heeft God de overwinning aan David gegeven. David somt op hoe zwaar dit geweest is, maar dan zegt hij dit: "In mijn nood riep ik de HEER aan, ik riep tot mijn God: Hij hoorde mijn stem vanuit Zijn paleis, mijn hulpgeroep voor Zijn aangezicht kwam tot Zijn oren. Toen daverde en beefde de aarde". Nee, het was niet zo dat David riep en er veranderde gelijk van alles in zijn leven, want de strijd was en bleef er nog lang, ook toen David echt wel tot God riep. Nu achteraf zegt David: "Ik riep tot de HEER en de aarde beefde".
De omstandigheden die David noemt zijn hele heftige omstandigheden en het gaat daar dan ook niet over ene bepaalde situatie. Hij noemt zijn vijanden, hij heeft het over banden van de dood, beken van verderf, banden van het graf en valstrikken van de dood. David vat hier eigenlijk zijn hele nood en ellende samen. In die verzameling van omstandigheden roept David tot God. Wat er dan gebeurt is dat God in heftigheid reageert. De aarde beefde en daverde, de fundamenten van de aarde sidderden en beefden, God is in toorn ontstoken, rook komt uit Zijn neus. Het gaat in de psalm zo nog even door. Net zoals David zijn ellende samenvat, zo doet hij dat ook met de reactie van God.
Wat gebeurt er als jij roept tot God? Nu moet je niet beginnen met denken: "Misschien laat God het allemaal bij mij wel toe, als je mijn leven zou kennen". Jezus was door God verlaten, zodat jij nooit door God verlaten kan worden. God reageert dus net als bij David op jouw roepen. Als jij het uitroept, staat God op tot de strijd. Het is net als een kind dat bij zijn vader komt vertellen dat hij gepest wordt en die vader opstaat in boosheid en reageert door in beweging te komen. Als je alle ellende zou moeten samenvatten, al het kwaad dat ons overkomt, dan kom je uiteindelijk in die samenvatting uit bij de grote vijand van God, satan. Hij is de oorsprong en oorzaak van alle ellende. Zou God, Die het lijden van Zijn Zoon heeft gezien, tegen die machten en krachten, dan niet opstaan? God staat op tot jouw strijd en als God opstaat, dan zal de aarde schudden op haar fundamenten. God laat het niet gebeuren dat jij moet lijden. Zeker, niet gelijk alles verandert, dat gebeurde bij David ook niet, maar zodra David riep, was er een reactie bij God. Misschien voor David niet gelijk zichtbaar, maar achteraf zegt David dat God reageerde. Zo reageert God ook. Ook als wij nu in onze tijd roepen om alles wat ons overkomt. God ontsteekt in toorn als er iets of iemand aan Zijn kinderen zit!
Gebed: Heer, Ik prijs en aanbid U omdat U reageert op mijn roepen. U staat op tot de strijd, ook al zie ik er lang niet altijd iets van, maar ik geloof dat U mijn roepen serieus neemt.
