Thema: Wij verwachten de Heer
"Goed is de HEERE voor wie Hem verwacht, voor de ziel die Hem zoekt." (Klaagliederen 3:25)
Wie is de meest depressieve profeet uit de Bijbel? Of anders gezegd, wie is de profeet die uiteindelijk denkt dat God helemaal tegen hem is? Er is er maar eentje voor wie dat kan gelden: Jeremia. Een hopeloze profeet en een hopeloos verhaal. Je zou even de moeite moeten nemen om de Klaagliederen van Jeremia te lezen en dan vooral het derde hoofdstuk. Het zou zomaar kunnen dat je ineens zegt: "Jeremia, hoe durf je dit allemaal over God te denken?" Het kan toch niet zo zijn dat je God beschuldigd dat Hij je hele leven heeft kapot gemaakt. En trouwens, kan het wel kloppen als je een profeet van de Heer bent, dat God je helemaal lijkt te vernietigen? Je bent toch in dienst van de Heer en als je trouw bent, zal God je toch niet het leven onmogelijk maken?
Toch komt er bij Jeremia niet veel anders uit dan dat. Eigenlijk hoop ik dat je het niet herkent in je leven dat het lijkt dat God zo tegen je is, terwijl je gedaan hebt wat God van je vroeg. Maar juist daar zat het bij Jeremia nu precies op vast, God liet hem juist allemaal, bijna onmogelijke dingen doen als profeet. De manieren hoe Jeremia het ontrouwe volk moest laten zien hoe God over hen dacht, was eigenlijk regelmatig wel mensonterend te noemen. En daarbij kwam hij ook nog regelmatig in gevaar omdat het volk het niet pikte wat hij te zeggen had. Lees het boek Jeremia maar eens door in een begrijpelijke vertaling en je zult echt regelmatig denken: Kan het echt niet wat minder? En dat heeft Jeremia aan de lijve ondervonden en na twee hoofdstukken met klaagliederen over Israël, volgt in hoofdstuk 3 een verschrikkelijk klaaglied van Jeremia over zijn eigen situatie.
Of dit allemaal depressief is, als je de achtergrond kent, weet ik niet, maar dat Jeremia alleen nog maar kan denken dat God hem net zo hard straft als het ontrouwe volk, is ook nog wel te begrijpen. Uiteindelijk zegt hij dat hij zelfs belachelijk is geworden voor heel zijn volk. Zijn ziel is de vrede kwijtgeraakt. En dat allemaal omdat hij zijn rol als profeet had. Een profeet heeft het dus lang niet altijd plezierig, zeker niet als God door die profeet heen de zonden aan de kaak gaat stellen. Maar nog één ding: Hij leeft nog. Het lijkt wel het enige te zijn dat Jeremia nog heeft: zijn leven! Kennelijk zorgt die conclusie ervoor dat hij beseft dat het Gods goedertierenheid en trouw is dat hij en het volk er nog zijn. Al is alles, op zijn leven na, verdwenen, toch zijn Gods barmhartigheden nieuw. Jeremia heeft intens geleden vanwege de zonden van het volk. Meer dan verschrikkelijk hoe hij dit heeft ervaren, maar ondanks dat weet Jeremia dat God goed is voor degenen die Hem verwachten. Zelfs als er helemaal niets meer is om op te hopen. Jeremia, zelfs nu, weet dat als hij stil de Heer verwacht, het heil zal komen. Ook hier is er een verschil voor degenen die verwachten en die dat niet doen. Het kan nu voelen als een juk, maar God verstoot niemand die Hem verwacht.
Vroeger had de EO een sticker en daar stond op 'Er is hoop'! Over die sticker zijn heel veel grapjes gemaakt, zoals Jeremia als een grap werd gezien, maar als jij, hoe zwaar je ook meelijdt onder de zonden van het volk, de Heer blijft verwachten zal dat je uiteindelijk een toekomst geven waar zelfs geen hoop meer is, maar waar je God zult zien en je dichtbij Hem zult zijn en waar de liefde overblijft.
Gebed: Heer, wat een intens sombere woorden van Jeremia. Eigenlijk zou ik liever deze woorden overslaan en snel naar het Nieuwe Testament gaan om van daaruit over verwachting te schrijven, maar ook als het zo donker is, dan nog verwachten wij U.
