Thema: Bouwen is de opdracht

"Noch ik, noch mijn broers, noch mijn knechten, noch de mannen van de wacht die achter mij kwamen, trokken in die tijd onze kleren uit; ieder had zijn werpspies en water." (Nehemia 4:23)

Het is niet dat je er heel veel over kunt zeggen, maar dat laatste vers uit hoofdstuk 4 in Nehemia heeft ons nog wel iets te zeggen. Nehemia heeft het in de organisatie zo gedaan dat de veiligheid groot genoeg is om het werk te kunnen doen. Buiten de muur wordt er gewerkt met een wapen in de ene hand en gereedschap in de andere hand, en binnen de muren zijn de taken verdeeld. Er zijn er die op wacht staan en er zijn er die aan het werk zijn. Ondertussen is de muur op sommige plaatsen al op een veilige hoogte en op andere plaatsen nog niet. En mocht er ergens iets aan de hand zijn dan zal het geschal van een bazuin ook de anderen waarschuwen. Daarnaast mocht er niemand buiten de stad zijn in de nacht. Iedereen moest met zijn knecht binnen de stad zijn bij het aanbreken van de nacht, zodat die knechten de wacht konden waarnemen in de nacht. Alles bij elkaar ging het eigenlijk 24 uur per dag door. Er was geen tijd om echt te rusten. Sterker nog, niemand trok in die tijd zijn kleren uit. Zelfs bij rust, waren ze aangekleed, zodat ze direct konden opstaan als dat nodig was.

De strijd is venijnig en de strijd is ook gemeen. Elk moment konden de vijanden aanvallen en niemand wist of het zou gebeuren en wanneer het zou gebeuren en ook niet waar het zou gebeuren. Nehemia heeft iedereen op 'altijd waakzaam' gezet. Je zou kunnen zeggen dat het veiligheidsniveau op het hoogste niveau stond. Ik weet niet welke gedachte en welk gevoel jij hierbij krijgt, maar de voortdurende dreiging, maakt het niet eenvoudig. De stad bouwen kost nogal wat. Als je altijd onder de druk staat dat een vijand een inval kan doen, dat maakt je misschien zelfs wel wantrouwend en het zorgt voor een gevoel dat je niet mag verslappen. En ik denk dat dit allemaal klopt. Maar als we die lijn dan doortrekken naar de geestelijke strijd waarin ook wij altijd ons bevinden, hoe zit dat dan bij ons?

Wat ik zelf merk is dat je door allerlei omstandigheden eigenlijk wel heel makkelijk wendt aan dat wat niet goed is en dat de vijand soms al sluipend binnenkomt en nog niet eens met wapengekletter. Nehemia wist dat hij altijd op scherp moest staan omdat de vijand niet te vertrouwen is en dat de vijand ook geen enkel respect heeft en hij heeft daarom zijn mensen op scherp gezet. Sta jij op scherp? Ben jij je bewust dat er altijd een vijand is die niet te vertrouwen is en geen enkel respect voor je heeft? Zijn wij als kerk, de verzameling van gelovigen, ons er altijd van bewust dat de vijand niet stilzit? Die mannen van Nehemia hadden altijd hun kleren aan, ze waren altijd beschikbaar als dat nodig mocht blijken. Dat je dit doet heeft te maken met het besef dat er een vijand is. Stoppen wij dat besef vaak niet veel te makkelijk weg? Kijk eens hoe de vijand jou aanvalt en hoe hij op andere manier bezig is om aan te vallen. Satan zit nooit stil en als hij stil zit en kijkt hij of hij een zwakke plek in de muur kan vinden. 

Het betekent niet dat er geen rust mag zijn, maar het betekent wel dat je rust opeens ruw verstoord kan worden omdat satan een gaatje heeft gezien in je verdediging. Soms zit het gewoon in hoe we als gelovigen met elkaar omgaan, over kerkmuren heen. Hoe meer verdeeldheid hoe beter satan het vindt en kijk, daar heeft hij weer een gaatje gevonden. Of dat je zo gewend bent geraakt aan de cultuur waarin je leeft dat je zonden niet meer opmerkt. Herkennen we zijn aanvallen? Ben je dan in elke omstandigheid bereidt om op te staan? Dat betekent ook als je even geen zin hebt om de strijd weer aan te moeten. Het betekent dat je ten diepste de vijand geen millimeter gunt. Wil je de komende dagen hier eens over nadenken hoe dit bewustwordingsproces bij jou ervoor staat.

Gebed: Heer, ik denk dat er moment zijn dat ik niet echt scherp ben of als er gevaar dreigt dat ik ook echt altijd wil ingrijpen. Open mijn ogen voor de streken van satan en help mij staan in deze strijd.