"Verblijd u met hen die blij zijn, en huil met hen die huilen. Wees eensgezind onder elkaar. Streef niet naar de hoge dingen, maar houd u bij de nederige." (Romeinen 12:15 en 16)
Hoe ga je nu met elkaar om binnen het lichaam van Christus en hoe ben je nu echt een open gemeenschap die ook aantrekkelijk is voor degenen die daar nog niet bij horen. We hebben daar natuurlijk al een heleboel over gezegd. Vooral Paulus geeft heel veel aanwijzingen. Toen ik op de Bijbelkring die ik leid, vroeg wat nu belangrijk was in de kerk, kreeg ik als antwoord: Veiligheid en geborgenheid. En die twee dingen stonden echt heel hoog op de lijst. Dit thema wil ik op die Bijbelkring al laatste behandelen, maar ik merk nu al dat sommigen daar echt naar uitkijken, omdat dit erg belangrijk is. En eigenlijk is dit ook in lijn van de aanwijzingen van Paulus zo.
We hebben al even stilgestaan bij het deelgenoot zijn van de noden van de heiligen. De nood van je geestelijke broer of zus is ook jouw nood. Maar Paulus heeft het hier dan nog vooral over de gelovigen. Maar binnen de gemeente van Christus is het belangrijk om dit nog veel breder te trekken. Laat er binnen de gemeenschap eensgezindheid zijn onder elkaar. Gemeenschap is ook een bepaalde vorm van eensgezindheid waarbij iedereen er voor elkaar echt wil zijn. Je hoeft het niet op detailniveau eens te zijn, maar tegelijk is eensgezindheid ook iets van de herberg waarbij veiligheid en geborgenheid is.
Paulus heeft het in het vers daarvoor al over een vorm die daarbij past. Hij zegt dan: "Verblijd u met hen die blij zijn, en huil met hen die huilen." Met andere woorden: Ben jij bereid om echt mee te leven met de ander. Huil jij uit bewogenheid om het lijden van de ander en deel je ook in de blijdschap van de ander. Dat laatste lijkt makkelijker dan het eerste. Blij zijn is wel mooi, maar meelijden met de ander en ook meehuilen. Ik merk soms wat lijden van de ander met mij doet. Als ik bid met een zieke die al een lange lijdensweg heeft gehad, dan merk ik hoe ik uit bewogenheid verlang naar een wonder. Als ik onrecht zie, merk ik dat ik daarin wil opstaan. Dat is wat Paulus bedoelt te zeggen en als je van die familie van God een onderdeel bent, dan is er oprecht en betrokken meeleven. Juist dat waarin velen in deze wereld zo alleen zijn, dat mogen we vanuit de innerlijke ontferming van Jezus, ook uitdelen aan elkaar en aan onze naaste.
En wees dan in deze dingen eensgezind met elkaar. Daarin is niet de één meer dan de ander, daarin is niemand hoger of lager, daarin zijn we gelijk aan elkaar. Streef dan ook niet naar hoge dingen, maar laten we onder elkaar ook nederig blijven. Dat betekent niet dat we geen grote dingen mogen delen en ons niet zouden moeten uitstrekken naar meer van God, maar als Paulus zegt dat het niet om de hoge dingen moet gaan, dan heeft dat met een vorm van hoogmoed te maken en met dingen die hoog in aanzien lijken te zijn, maar daar zouden we ons juist niet naar moeten uitstrekken. Blijf gewoon nederig in de zin van: Wees niet bezig met zinloze dingen waar anderen jaloers naar gaan kijken. Wees zo één met elkaar in alle dingen. Dan is er een gezindheid die is zoals de gezindheid van Jezus. Zoek komende week maar eens een paar mensen op die het moeilijk hebben, sta stil bij hun lijden en voel wat ze voelen en lijdt mee. Kom zo met elkaar telkens bij Jezus, ook als lijden en moeilijke tijden niet gelijk opgelost worden.
Gebed: Heer, dank U wel dat ik mag lijden met de ander, maar dat ik ook blij mag zijn met de blijdschap van de ander. Maak ons één in leven, en help ons om nederig te zijn, zodat er nooit geen afstand zal zijn tussen elkaar.
