"De zon kwam op boven de aarde, toen Lot in Zoar aankwam. Zijn vrouw, die achter hem liep, keek achter zich en werd een zoutpilaar." (Genesis 19:23 en 26)
Als jij terugkijkt op 2018, wat had er dan anders gekund of anders gemoeten? Laat duidelijk zijn, wij maken allemaal keuzes en daar zijn ook altijd verkeerde keuzes bij. Maar hoe voorkom je nu dat je daarin zou blijven vastzitten en je daardoor niet in beweging kunt komen om in Gods bestemming voor je leven te wandelen? Lot was vooral gefocust geweest op het mooie land en niet op Gods plan. Wat er was gebeurd, was dat Lot uiteindelijk in Sodom terecht was gekomen. Zijn keuzes hadden ervoor gezorgd dat hij midden tussen de goddeloosheid leefde. Dat is niet altijd verkeerd, als God je daar wilt gebruiken om Zijn Naam te brengen, kan dit ook goed zijn. In het geval van Lot was hij nu in gevaar gekomen want God gaat deze stad verwoesten omdat de goddeloosheid zo verschrikkelijk was dat Gods geduld op was. En juist dit laat ons ook een principe zien hoe ook wij met keuzes moeten omgaan.
Als er twee mannen bij Lot komen die hem de stad uit willen halen om hem te redden komt Lot in een lastige positie. Er gebeurt op dat moment van alles. Hij moet zo snel mogelijk weg bij zijn verkeerde keuzes vandaan. Als hij zou blijven, zou het hem zijn leven kosten. Dat is natuurlijk niet bij elke keus die wij maken zo, maar in deze situatie wel. Lot die treuzelt, misschien ook wel omdat zijn schoonzoons lachen om de waarschuwing en dat hij hen toch graag mee wil nemen. Hoe dan ook, hij blijft treuzelen op de plaats waar hij niet moet blijven. Dat is gelijk ook de eerste les. Als je duidelijk krijgt dat je door een verkeerde keus op een bestemming terecht bent gekomen waar je niet moet zijn, dan heeft het haast om weg te gaan. En als hij dan uiteindelijk de stad verlaat, dat gaan zijn vrouw en dochters met hem mee.
Lot krijgt de opdracht om naar de bergen te vluchten, maar Lot vindt dat dan te ver en hij vraag aan die mannen die God hem had gestuurd of hij ook naar Zoar mag vluchten. De bergen zouden te ver zijn. Ergens een onbegrijpelijke situatie, want God zou het oordeel pas laten komen als Lot weg was. Hoe dan ook, hij krijgt toestemming en hij vlucht naar Zoar. Zoar is de plaats waar Lot opnieuw mag beginnen. Het is een nieuwe bestemming in zijn leven. Om daar te komen moet hij zich uitstrekken om daar te komen. En op het moment dat hij met zijn vrouw en dochters bijna in Zoar is, zie je het verschil tussen Lot en zijn vrouw. Lot strekt zich uit naar zijn nieuwe bestemming en laat het verleden achter zich, maar zijn vrouw niet. Tegen Gods bevel in, kijkt zij om. Er staat niets over haar geloof, er staat ook niets over de reden. We moeten niet te snel gaan zeggen dat ze terug verlangde naar de zonde van die stad. Iets in haar houdt haar vast aan Sodom. Omdat ze het verleden niet kon loslaten en daaraan blijft vasthouden, versteend ze tot een zoutpilaar.
Ik geloof dat dit niet alleen hier het verhaal is, maar het is ook een geestelijk principe. Als je blijft terugkijken en rondjes blijft draaien om verkeerde keuzes en dit niet met heel je hart achter je laat, dan kun je niet in je bestemming wandelen, maar versteen je en kom je muurvast te zitten. Het is de vraag voor 2019 wat je doet met de keuzes van 2018 waarin je niet tot je bestemming kwam. Blijf je daarmee bezig, of kom je ermee bij God, leg je het daar neer en strek je je uit naar de toekomst die voor je ligt. Het is het verschil tussen uitstrekken naar iets nieuws of verstenen in het verleden. Wat bepaalt jouw toekomst? De vrouw van Lot versteende toen ze omkeek en is versteend achterom blijven kijken, terwijl Lot voor dat moment in zijn bestemming was. Welke keus maak jij?
Gebed: Heer, mijn verkeerde keuzes van 2018 mogen mij nooit verstenen in 2019. U hebt mij vergeven en ik kies ervoor om mij uit te strekken naar wat U voor mij hebt klaar liggen.
