"En Paulus kreeg 's nachts een visioen te zien: er stond een Macedonische man, die hem dringend vroeg: Kom over naar Macedonië en help ons." (Handelingen 16:9)
We zijn het nieuwe jaar ingegaan en in de eerste plaats wens ik je een gezegend 2019 toe. En met dat we dit elkaar toewensen, beseffen we maar al te goed dat een gezegend jaar, nog niet betekent dat alles makkelijk en vanzelf gaat. Ook dit jaar zal ons voor keuzes zetten waar we niet altijd eenvoudig een antwoord op hebben. Het zou zomaar kunnen zijn dat jij serieus op zoek bent naar Gods plan met je leven, of een richting waarin de Heer je wilt sturen, maar dat maar niet duidelijk wordt. De andere kant is dat als we voor keuzes staan, dat God wel spreekt en ons de weg wil wijzen. En daarom wil ik in de eerste 'Tijd met God' van dit jaar even stilstaan bij Paulus die ook regelmatig voor keuzes stond. Dat was voor hem echt niet eenvoudiger dan voor ons. Paulus heeft zelfs momenten gehad dat Gods Geest hem de weg blokkeerde, terwijl hij probeerde een andere weg in te slaan. Dan hebben we het echt over Paulus die al lange tijd met de Heer wandelde.
Paulus had al veel zegen op zijn zendingsreis gehad. We lezen dat de gemeenten worden bevestigd in het geloof en dat de gemeenten dagelijks in aantal toenamen. Met andere woorden: Paulus zag heel veel zegen op zijn werk. En zo werkend en gewoon zijn weg zoekend was hij kennelijk van plan om naar Asia te gaan om daar verder te bouwen aan gemeenten van Jezus Christus. We lezen helemaal niet van een intense zoektocht, als je Handelingen 16 leest lijkt het allemaal gewoon te gaan zoals het gaat. Ze kiezen gewoon de volgende richting, gewoon onderweg en zo naar het volgende avontuur. En terwijl alles gaat zoals het gaat en ze eigenlijk bezig zijn om het volgende voor te bereiden, lezen we ineens dat de Heilige Geest hen verhindert om het Woord in Asia te spreken. En dat herhaalt zich bij Bithynië. Ze gingen wel verder, maar de echte volgende stap werd onmogelijk gemaakt.
Misschien herken je dit wel. Je doet wel gewoon wat je moet doen, maar de volgende stap lijkt niet mogelijk, er komt niet een echte doorbraak. Is het dan zo, als er deuren dichtgaan dat God zegt dat je het fout doet? Dat lezen we helemaal niet bij Paulus. Het gaat helemaal niet over goed en fout. Er zit wel een plan van God achter. Doordat God hen bij de les hield komt Paulus met zijn mensen aan in Troas. Alles wat een 'nee' lijkt, is een 'ja' van God voor de juiste richting. Een deur die dichtgaat is dus geen 'nee', maar een 'ja' voor de goede richting. Als Paulus dan in Troas is, dan krijgt hij een visioen van een man uit Macedonië. In dat visioen weet Paulus dat hij daarheen moet. Als hij al die andere keuzes had gemaakt, had hij nooit kunnen oversteken naar Macedonië, of in ieder geval niet op dit moment, terwijl precies dit het moment van Gods tijd was.
Ook in 2019 ben je onderweg in Gods plan en in dat plan zijn momenten dat God wil dat je op die tijd, op die plaats zult zijn. En ja, soms gaan er deuren dicht, die je niet begrijpt. En dichte deur is ook niet altijd iets dat verkeerd is. Die mensen in Asia hadden echt het Evangelie wel nodig, alleen niet op dat moment. Soms moet je gewoon even op je route blijven tot het moment dat God spreekt en zegt: "Hier wil Ik dat je de volgende stap zet." En tot die tijd blijf je doen wat je doet, blijf je zoeken naar Gods aanwijzingen en wachten op het moment in Gods tijd, waar het juiste moment is voor de volgende stap. Als je in deze ontspanning 2019 door wandelt, dan zal God je leiden, dat is meer dan zeker.
Gebed: Heer, leer mij om gewoon op de route te blijven, tot U mij Uw afslag wijst.
