"Maar zij hadden alleen horen zeggen: Hij die ons voorheen vervolgde, verkondigt nu het geloof dat hij voorheen verwoestte." (Galaten 1:23)
Welk getuigenis gaat er voor jou uit? Ik bedoel, mensen die jou alleen maar kennen van horen zeggen, wat zeggen zij over jou? Nog anders gezegd: Wat vertellen anderen over jou? De boodschap die anderen over jou horen is bepalend hoe ze jou zullen ontvangen. Deels kun je daar natuurlijk lang niet alles aan doen, maar deels is je houding zo belangrijk dat als mensen jou niet kennen, toch horen dat je goed staat aangeschreven. Daarmee zeg ik natuurlijk niet dat goed aangeschreven zijn alles zegt en dat het je om die eer moet doen, maar toch is het wel even goed om hierbij stil te staan.
Paulus is er namelijk achter gekomen dat als hij ergens aankomt, dat men al heel veel van hem weet. Soms denken wij dat alleen de verkeerde dingen die wij in ons leven hebben gedaan blijven bestaan. Zoiets als dat op internet alles blijft bestaan, ook onze verleden ons altijd blijft achtervolgen. Ik merk in begeleidingstrajecten dat heel veel mensen daar angst voor hebben. Het is in ieder geval niet Bijbels als ons verleden ons blijft achtervolgen op het moment dat wij ons van onze verkeerde dingen hebben bekeerd.
Toen Paulus in Syrië en Cicilië aankwam was hij van gezicht een onbekende. Niemand had hem ooit nog gezien, maar de boodschap over wie hij was ging voor hem uit. En ze hadden van hem gehoord dat hij hen eerst vervolgde, maar nu het geloof verkondigt dat hij eerst verwoestte. Welke weerstand zou jij hebben als je hoort dat iemand eerst een tegenstander van de gemeente was en op een gegeven moment tot inkeer komt en het tegenovergestelde gaat doen?
Als we eerlijk zijn hebben wij maar al te vaak twijfels en maar al te vaak denken wij dat we eerst maar even voorzichtig moeten afwachten. Wat opvalt in deze gemeenten is dat ze God juist grootmaken. Ze zien God in Paulus! En God in Paulus verheerlijken ze. Paulus zegt er verder weinig meer over, maar voor ons is dit wel iets waar wij even wat langer over mogen nadenken. Dat kunnen we doen, zonder iets in de woorden van Paulus te leggen dat hij niet bedoelt te zeggen. Vooral de vraag komt naar ons toe in hoeverre wij mensen echt een nieuwe kans geven en Gods werk in mensen erkennen die eerst het tegenovergestelde deden?
Dit zijn lastige dingen, vooroordelen en een gevoel dat het maar even zichtbaar moet worden, overheersen vaak bij ons. Kunnen mensen nog wel opnieuw beginnen bij ons? En ontvangen wij die mensen in geloof en dat wat ze ons dan te zeggen hebben, aanvaarden wij dat? Wat ik zie in de kerken in Nederland dat als leiders struikelen, dat ze in de meeste gevallen afgeschreven worden. Paulus is nooit afgeschreven geweest, maar hij mocht de boodschap juist met een bijzondere kracht brengen. Laten wij hier een voorbeeld aan nemen en laten wij zien wat God doet in levens van mensen en laten we God daarin grootmaken.
Gebed: Heer, als U werkt in de levens van mensen en die levens omdraait, dan geeft U ons de opdracht om hen in genade aan te nemen en hen te aanvaarden zoals U hen aanvaart. Ik wil leren om mijn vooroordelen af te leggen.
