"Maar toen het God, Die mij vanaf de buik van mijn moeder heeft afgezonderd en geroepen door Zijn genade, behaagde Zijn Zoon in mij te openbaren, opdat ik Hem door het Evangelie onder de heidenen zou verkondigen, ging ik meteen niet te rade bij vlees en bloed, en ging ik ook niet naar Jeruzalem, naar hen die al vóór mij apostel waren; maar ik vertrok naar Arabië en keerde weer terug naar Damascus." (Galaten 1:15-17)
Wat heb jij van het Evangelie van mensen ontvangen en wat heb jij van Jezus Christus Zelf ontvangen? Dat is wel een heel aparte vraag. Alles wat wij hebben ontvangen van het Evangelie, hebben we toch via de Bijbel of via prediking ontvangen? Natuurlijk zijn er nog wel wat andere manieren, maar het zit eigenlijk allemaal in dezelfde lijn, zou je zeggen. Pauls schreef dat hij het Evangelie niet van een mens heeft ontvangen of geleerd, maar door de openbaring van Jezus Christus heeft ontvangen.
Het is bijna niet te begrijpen hoe dat is gegaan en toch is het goed om daar even bij stil te staan. Paulus legt namelijk wel het een en ander uit. Paulus komt terug op zijn ontmoeting met Jezus op de weg naar Damascus. En als gevolg van die ontmoeting heeft Paulus iets gedaan wat opmerkelijk is. Hij noemt dat moment van ontmoeting dat Jezus in Hem is geopenbaard. Hij weet dat God hem vanaf zijn geboorte al bestemd had om het Evangelie aan de heidenen te verkondigen. En dat terwijl hij eerst totaal de verkeerde kant was opgegaan. Dat heeft God er niet van weerhouden om toch met Paulus aan het werk te gaan en op de weg naar Damascus kreeg Paulus geen preek, geen Bijbel en al helemaal geen Youtube-filmpje, maar Jezus Zelf werd in Hem geopenbaard. Dat is wat Paulus heeft meegemaakt.
Wat zou je daar nu mee doen? Je zou toch zeggen dat je dan in je Bijbel gaat lezen, preken gaat luisteren, misschien andere gelovigen opzoeken en op die manier zorgen dat je gaat groeien in geloof? Maar dat doet Paulus dus niet. Vanaf het moment dat Ananias zijn ogen opent en de boodschap doorgeeft die God voor Paulus had, is Paulus niet naar de broeders gegaan, hij is niet ten rade gegaan bij vlees en bloed, maar hij is gelijk gaan doen waar hij voor bestemd was: Het Evangelie preken aan de heidenen. En daar is hij voor naar Arabië gegaan, zonder eerst naar Jeruzalem te zijn geweest. Met andere woorden: De woorden die Paulus heeft gesproken zijn geen woorden die hij heeft ontvangen van de discipelen van Jezus. Nu denk je misschien: wat maakt dat dan uit? Uiteindelijk maakt dit voor de bediening van Paulus alles uit. De discipelen van Jezus, dat waren mannen die van die Nieuwe Weg waren en die waren verdacht. Als zij Paulus verteld zouden hebben wat hij moest preken was alles subjectief en gekleurd.
Paulus is dus de boodschap gaan preken vanuit wat Jezus in Hem heeft geopenbaard. Misschien is al het onderwijs van het Oude Testament wel op zijn plaats gevallen bij Paulus en heeft de Heilige Geest hem laten zien dat het Oude Testament in vervulling is gegaan. En wat er door deze manier van werken door God tot stand is gekomen is dat Paulus en de andere apostelen dezelfde boodschap brachten, terwijl Paulus de apostelen niet gesproken had. Is dit hoe wij ermee moeten omgaan? Die vraag is lastig, want door de prediking werkt God het geloof. En toch zou ik je ook eens willen vragen om God, door Zijn Geest, je meer te laten openbaren van het Evangelie van het Koninkrijk van Jezus Christus. Laat de Heilige Geest je nieuwe inzichten laten zien, onafhankelijk van alle theologieën die je door de tijd heen hebt opgebouwd. Soms zijn ook bij ons sprekers en voorgangers op plaatsen in ons denken terecht gekomen waar ze niet horen en hier bij Paulus laat Jezus zien dat Hij buiten de gebaande wegen om, ook kan onderwijzen en kijk eens wat dat heeft uitgewerkt. En hoe je dat moet toetsen? God zal echt niet tegen Zijn Woord en Geest in spreken en je nieuwe dingen laten ontdekken.
Gebed: Heer, U werkt krachtiger en onafhankelijker dan ik vaak denk, laat U mij de dingen zien die voor mij belangrijk zijn, zodat ik werkelijk de volheid van Uw Evangelie kan ontvangen.
