"En Paulus kreeg 's nachts een visioen te zien: er stond een Macedonische man, die hem dringend vroeg: Kom over naar Macedonië en help ons." (Handelingen 16:9)
Omdat het bij het verstaan van Gods stem meestal de vraag is hoe je het onderscheid kunt weten of het Gods stem is, is het goed om naar nog een moment te kijken uit het boek Handelingen. In deze geschiedenis blijkt dat niet alleen Petrus een visioen kreeg, maar ook Paulus kreeg een visioen. Maar als we bij het visioen in dit hoofdstuk zouden beginnen, dan missen we iets dat heel belangrijk is. Het gaat namelijk in de eerste plaats niet om het visioen, waardoor God spreekt, God sprak eerst op een andere manier.
Paulus was op een moment aangekomen dat er een beslissing moest vallen waar dat ze verder zouden gaan met het Evangelie. Ze zochten duidelijk naar wat God wilde. En dan blijkt telkens dat God spreekt. Maar Gods spreken is niet altijd in overeenstemming met wat wij zo graag willen. Gods stem is ook niet de bevestiging van onze plannen. Dat doen wij nog wel eens: we vragen God pas achteraf of Hij onze plannen wil zegenen, maar vooraf hebben we niet gevraagd of Hij ons plan wel vond passen in Zijn plan?
God spreekt dus ook als Hij ons tegenhoudt. Kun jij daar voor open staan? Kun jij leven met de gedachte dat wat jij bedenkt, ook soms Gods plan niet is en dat Hij het verhindert? Hier praten wij niet zo makkelijk over, we zeggen liever tegen elkaar dat als je een droom hebt, dat God die droom in je hart hebt gelegd. Dat kan zeker, maar wij kunnen er ook naast zitten en ben jij dan te corrigeren door God of ga je koppig door met je eigen weg waardoor je de zegen mist?
Als God een weg opent, mag je ook echt geloven dat God hierin antwoord, maar soms sluit God ook een weg om je te helpen de goede kant op te kijken. Soms om je volharding te leren, maar vaker omdat wij soms iets over het hoofd zien. Paulus wordt twee keer achter elkaar verhindert om een richting in te slaan. Daarmee is God niet gelijk tegen hem en God is in dit soort situaties ook niet tegen ons, maar Hij wil onze ogen open laten zijn voor wat Hij daarna zal laten zien.
Nadat Paulus twee keer door de Heilige Geest was tegengehouden, krijgt hij een visioen van een man uit Macedonië en hem vraagt om te komen helpen. Het had een droom kunnen zijn die ook weer niet klopte, omdat het verlangen misschien te sterk was, maar zoals iedere keer kun je daar maar op ene manier achter komen: Luisteren en gaan. Daardoor zul je merken of God de weg opent. Paulus maakt er hier niet een geestelijk ritueel van, maar hij reageert op het visioen en wat merkt hij: er komt een boot, ze komen op de plaats die de bedoeling was in dat visioen en daar ervaren ze ook gelijk Gods aanwezigheid. We moeten zo uitkijken dat we niet negatief reageren als een weg wordt afgesloten, terwijl God dit ook als Zijn stem aan ons geeft en daar zit echt geen oordeel in, maar Zijn leiding.
Gebed: Vader, leer mij om niet verkeerd over U te denken als een weg ineens lijkt afgesloten te worden, maar leer mij daar slechts Uw stem in de zien.
