"En de Geest zei tegen mij dat ik met hen mee moest gaan en niet moest twijfelen. En met mij gingen ook deze zes broeders mee en wij zijn het huis van de man binnengegaan." (Handelingen 11:12)
Luisteren naar Gods stem brengt nog iets met zich mee wat soms heel lastig is. Luisteren naar Gods stem is al vaak een vraag hoe je dat moet doen en hoe je onderscheid maakt tussen wat God zegt en wat niet van God is. En het is misschien bijna makkelijk gezegd als je dat gewoon moet leren durven. Er zit gelijk ook een andere kant aan. Dat merkt Petrus ook als hij de ervaring bij Cornelius heeft meegemaakt en de broeders in Judea daar van horen. Want hoe kan Petrus toch ooit bij onreine mannen aan tafel hebben gezeten en ook nog geloven dat het Evangelie ook door hen is aangenomen.
Eigenlijk was de vraag van de Joden in Judea: "Hoe durft Petrus naar die heidenen toe te gaan?" En dat is eigenlijk ook wat je vaak meemaakt als je luistert naar Gods stem en daar naar gaat handelen. Dan word je al snel ter verantwoording geroepen. Ik kan genoeg momenten noemen dat God duidelijk mij liet weten dat ik iets moest doen, maar dat als je er over na gaat denken dat je bijna het commentaar uit je omgeving al wel kunt raden. Je word ook vaak vreemd aangekeken en ter verantwoording geroepen.
Ik was ooit op een conferentie als bezoeker toen God tijdens een gebedsoproep tegen mij heel duidelijk zei dat ik voor iemand moest bidden. Maar diegene om wie het ging was bij de gebedsoproep naar voren gegaan en ik zei tegen God: "Maar Heer, ze is nu toch naar voren gegaan voor gebed?" Maar God zei toen tegen mij: "Theo, let op, er zal voor deze persoon niet gebeden worden." Menselijkerwijs kon dat helemaal niet, want er stond een gebedsteam van meer dan twintig mensen en er was twintig minuten tijd voor gebed. Die persoon is door vijf mensen van het gebedsteam aangekeken, maar uiteindelijk bad niemand met diegene. En zo kwam diegene terug en ik zei dat ik met diegene moest bidden. God had het zo duidelijk bevestigt.
Maar dan krijg je altijd de vraag: "Hoe weet jij dat?" Toen zei ik: "Omdat God het duidelijk maakt en ik denk dat ik ook weet waar ik voor moet bidden." Diegene vroeg wat dat dan moest zijn en toen ik het punt noemde zei diegene tegen mij: "Hoe weet jij dat?" Ik wist het omdat God het duidelijk in mijn hart had gelegd. En dit zijn die dingen die je soms zo nodig hebt. Petrus kon het uitleggen en op zo'n manier dat het allemaal wel waar moest zijn omdat er veel gebeurde dat hij zelf nooit had kunnen bedenken. En dan krijgen die woorden ook kracht. Dan merk je dat God het bevestigt en dat je er over mag vertellen. Dat helpt het beste, we moeten niet bang worden als we ter verantwoording worden geroepen, maar vrijmoedig vertellen wat God heeft gewerkt door ons heen.
Gebed: Heer, leer mij niet alleen Uw stem verstaan, maar leer mij ook om er van te getuigen. U bevestigt altijd Uw woorden die U spreekt en daarom wil ik er ook vrijmoedig over uitleggen.
