"En hierdoor weten wij dat wij Hem kennen, namelijk als wij Zijn geboden in acht nemen. Wie zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet in acht neemt, is een leugenaar en in hem is de waarheid niet." (1 Johannes 2:3 en 4)
Moet elke zondagmorgen in de kerk de wet voorgelezen worden? Die vraag hoor ik nogal eens gesteld worden. En hoewel ik vroeger dacht dat dit echt moest, besef ik nu veel meer dat dit wel eens het tegengestelde kan uitwerken dan wat er de bedoeling van zou zijn. Zo is dat ook met de tekst die Johannes hier aanhaalt. Je kunt hem namelijk ook omdraaien en zeggen: Doordat wij zijn geboden in acht nemen, kennen wij Hem. En dat zien we in veel kerken op die manier gebeuren. Niet omdat men dat zo belijdt, maar wel omdat dit uiteindelijk de uitwerking wordt.
Johannes bedoelt hier niet te zeggen dat we eerst Gods geboden moeten doen en dat we dan Hem kennen. Dat krijg je wel als je elke zondag de wet te horen krijgt en je deze hoort als leefregel. Zo wordt hij dan ook nog genoemd. Een leefregel, alsof dat je door ernaar te leven, uiteindelijk in de hemel kunt komen. Als dat gaat gebeuren, dan komt er een bedekking van religie over de gemeente, met alle ruimte die satan dan krijgt met een geest van religie, erbij. Maar dit is ook niet wat Johannes bedoelt. Gods geboden zet hij hier niet voorop, maar juist als het gevolg dat hoort bij het kennen van God!
Het is wel een toetssteen achteraf. Als je God kent, dan ga je vanzelf Zijn geboden in acht nemen. Gods geboden zijn namelijk niet een strenge wet van een slavendrijver. Gods geboden is niets anders dan het kloppen van Zijn Vaderhart. Gods wet is Zijn uiting dat Hij het beste voor ons wil. En als je God kent, dan komt dat Vaderhart van God er zichtbaar uit in je leven. En tegelijk is dit helemaal geen regel maar, zoals die functioneert als je het omdraait. Het is de ontspanning van het verlangen dat je geloof heeft. Je verlangt gewoon steeds meer naar Gods Vaderhart te leven.
En omgekeerd is het wel waar, dat als iemand Gods wet in de wind slaat en toch zegt God te kennen, dan liegt hij. En dan gaat het natuurlijk niet over zonden waar je soms in valt, maar dan gaat het over zonden waar iemand blijkbaar voor zijn plezier in kan leven. Soms kunnen dat onreine zonden zijn waar iemand willens en wetens in wil blijven volharden, terwijl hij wel zegt een gelovige te zijn. Die dingen kunnen gewoon niet samengaan. En je mag dit tegenwoordig eigenlijk niet meer zeggen, want dan word je gelijk als religieus weggezet en zonde mag geen zonde meer genoemd worden. Johannes maakt duidelijk dat God kennen en leven naar Zijn hart niet los staat van elkaar! En waar dit losstaat van elkaar klopt er echt het een en ander niet. En als dit het geval is, dan moet jij je vandaag direct onderzoeken wat er aan de hand is.
Gebed: Vader, Uw wet is mijn vreugde, maar niet om het goed te doen, maar omdat ik verlang als kind van U te leven en Uw liefde niet teleur te stelen. Ik houd zoveel van U dat ik het logisch vind om te leven naar Uw diepste Vaderverlangens.
