"Jozef zei tegen zijn broers: Kom toch dichter bij me! En zij kwamen dichterbij. Toen zei hij: Ik ben Jozef, jullie broer, die jullie naar Egypte verkocht hebben. Maar nu, wees niet bedroefd en laat jullie ogen niet in toorn ontvlammen omdat jullie mij hiernaartoe hebben verkocht, want God heeft mij voor jullie uitgezonden tot behoud van jullie leven." (Genesis 45:4 en 5)
Het zal je maar gebeuren, wat de broers van Jozef overkomt. Dan ben je eerst de stuipen op je lijf gejaagd door de onderkoning en heb je moeten praten als Brugman om Benjamin niet gelijk in de gevangenis terecht te laten komen en ineens zegt die onderkoning: "Ik ben Jozef, jullie broer." Nou, dan slaat je hart dus wel even een paar keer over. Het zal je gebeuren dat iemand die jij wat hebt aangedaan, waarvan jij weet dat het echt helemaal niet goed was, ineens voor je deur staat. Dan heb je al weinig zin om de deur open te doen, maar deze confrontatie, dat overtreft alles.
En nu gaat het niet meer om hoe zijn broers reageren, maar hoe Jozef reageert. Jozef heeft gezien hoe hun leven is veranderd en Jozef leeft in vergeving. En dat zie je gebeuren. Natuurlijk konden in deze situatie de broers van Jozef niet met berouw komen. Ze waren in de veronderstelling dat Jozef niet meer leefde, of dat hij ergens als slaaf rond liep. Maar als onderkoning hadden ze hem niet verwacht! En wat blijkt hier dat Jozef geen wrok koestert en hen niets aanrekent. Sterker nog, hij komt er in veroordeling niet meer op terug. Het is nog veel bijzonderder, Jozef confronteert zijn broers met de waarheid van Gods plan met zijn leven. Jozef weet dat hij de afgelopen dertien jaar niet voor niets heeft meegemaakt, maar dat dit allemaal nodig was omdat God hun gezin wilde redden.
Hier moet je niet te snel overheen lezen. Wij zijn zo goed in theologisch denken, dat we heel snel aan het gevoel voorbij gaan wat er achter zit. Want het kan dan wel zo zijn dat dit Gods plan was, maar ondanks dat is er toch wel heel veel gebeurd. En toch wil Jozef niet dat zijn broers hier op een verkeerde manier mee omgaan. Ze mogen er niet boos om worden, ook niet naar elkaar toe. En bang hoeven ze ook niet te zijn en Jozef gaat nog verder: Hij wilt dat ze hun vader gaan halen en in Egypte komen wonen.
Ik weet niet wat jij ervaart bij vergeving, maar als het uiteindelijk zo loopt zoals hier, dan komt het er echt op aan of je wilt vergeven. En dat is de vraag voor ons, als we vergeven, of dat op deze manier kan, als de ander werkelijk is veranderd. Dan laat je de ander weer dichterbij komen. Koninklijke vergeving laat de ander dichterbij komen om zo weer ruimte te krijgen dat ook de dader zijn vergeving mag ontvangen en ook weer mag durven om opnieuw te beginnen. Koninklijk, zoals Jezus vergaf, zo vergaf ook Jozef met de ruimte om weer opnieuw te mogen beginnen.
Gebed: HEER, leert U mij vergeven zoals U vergeeft, leert U mij de ander weer dichterbij te laten komen om zijn vergeving echt te mogen ontvangen en opnieuw te beginnen!
