"Zie, u bent mooi, Mijn vriendin, zie, u bent mooi, uw ogen zijn als duiven." (Hooglied 1:15)
De verklaring van liefde van de bruid was heel intens. Haar Liefste is voor haar als mirre dat 's nachts tussen haar borsten verblijft. Altijd denkt ze aan Hem, altijd verfrist Hij haar leven, zelfs in de dorheid. Het is opmerkelijk hoe de bruid vooral verteld wat haar Liefste voor haar doet, Wie Hij voor haar is. Ze is heel erg gericht op wat ze in de liefde van haar Liefste ontvangt. En als we lezen hoe de Bruidegom reageert valt op dat Hij vooral reageert op wie de bruid is.
Misschien een wat ongebruikelijke vraag, maar ik zou je willen vragen of jouw Bruidegom, jouw Liefste echt in jouw ogen mag kijken. Mag Jezus je echt aankijken, mag Hij je diep in je ogen kijken? Op dezelfde manier als dat de Bruidegom uit Hooglied in de ogen kijkt van de bruid. En het is duidelijk dat hij dit niet half doet. Hoe openlijk is ook deze liefdesuiting. Als je een meisje tegenkomt waar je niets voor voelt, kijk je niet op deze manier in haar ogen, zoals de Bruidegom hier doet. Hij kijkt haar echt diep in haar ogen. Ze hoeft er niets voor te doen, ze hoeft alleen maar terug te kijken.
Misschien is dit wel juist wat wij zovaak bij Jezus niet doen. Wij draaien zo gemakkelijk onze ogen weg uit schaamte en besef dat we er niets van terecht hebben gebracht. Maar blijkbaar weet de bruid dat ze echt aanvaard is door haar Liefste, ondanks haar zwartheid. Mag Jezus op deze manier ook onze ogen zien, mag Hij je eens echt met liefde aankijken? Of is Zijn liefde iets waar je niet mee overweg kunt en je niet weet wat je met de blik van liefde van Jezus aanmoet? Besef eens hoe je door Hem aanvaard bent als Hij je Liefste is. Dan mag Hij je aankijken en dan zal Hij dat echt zonder veroordeling doen. Er is geen veroordeling in de liefde van Jezus!
De Bruidegom ziet de hele schoonheid van de bruid, maar haar ogen onderstreept Hij. Hij beschrijft ze als duiveogen. Dat zijn grote, bruine ogen. In de ogen van een duif zit iets van oprechtheid en openheid. Dat ziet Hij bij de bruid. Ogen laten niet alleen schaamte zien, ogen zijn de spiegel van je ziel. Hij doorgrond haar er ook mee en uiteindelijk is de conclusie alleen maar positief. Om wie ze is, heeft Hij haar lief. Het gaat Hem er niet om wat ze doet voor Hem, maar juist op dit moment dat zij Hem vindt, als een onogelijk meisje, juist op dat moment geeft Hij alleen maar liefde aan haar. En de reden? Alleen om wie zij is.
Ik weet niet of je wel eens hebt nagedacht over de liefde van Jezus voor jou. Waarom zou Jezus zoveel liefde voor je hebben? Ik heb het antwoord niet, het is toch niet te bevatten. Dat Hij je aankijkt in liefde, dat Hij je niet veroordeeld? In Christus mogen we zijn die we zijn. En dat is genoeg. Om wie je bent, ben jij Zijn liefde waard.
Gebed: Mijn Liefste, U kijkt mij aan en ik kies ervoor om ondanks mijn gevoel, U in geloof aan te kijken en ik kies ervoor om te geloven dat U mij aanvaard om wie ik ben.
