Thema: Gelukkig met de psalmen
“Kus de Zoon, opdat Hij niet toornig wordt en u onderweg omkomt, wanneer Zijn toorn slechts even ontbrandt. Welzalig allen die tot Hem de toevlucht nemen!” (Psalm 2:12, HSV)
“Bewijs eer aan zijn zoon met een kus, anders ontvlamt zijn woede, en uw weg loopt dood, want bij het geringste ontsteekt Hij in toorn. Gelukkig wie schuilen bij Hem.” (Psalm 2:12, NBV21)
Je kunt maar beter bij de koning die het echt voor het zeggen je toevlucht zoeken, want al die andere koningen hebben je uiteindelijk niets te bieden. Dat is je enige manier van geluk vinden. Als ik op deze manier psalm 2 samenvat, dan kunnen er twee dingen gebeuren. Het eerste dat kan gebeuren is dat je bedenkt wat er in psalm 2 gebeurt in de tijd van de koningen van Israël. Het tweede dat kan gebeuren is dat je deze samenvatting gelijk geestelijk maakt en zegt dat alles wat je aanbidt dat niet Jezus is, die koningen zijn die uiteindelijk toch niets te zeggen hebben en dat Jezus de enige Koning is. Voor beide is wel genoeg te zeggen. En misschien kloppen ze ook allebei wel, toch is het gevaarlijk om gelijk een psalm als een Messiaanse psalm uit te leggen. Dat willen we natuurlijk wel, want op die manier kun je Jezus in de psalmen zien.
Psalm 2 is vooral een psalm die in de eerste plaats gewoon geplaatst moet worden in de tijd van de koningen van Israël. Als je dat doet, krijg je een andere dynamiek. De psalm bestaat eigenlijk uit vier gedeelten. In de eerste drie verzen wordt de vraag gesteld aan de volken en de koningen van de aarde wat het voor zin heeft om de strijd aan te binden met Israël en zijn koning. Dan volgen de verzen 4 tot en met 6 waar God in de hemel lacht om de volken en de koningen van de aarde. Het draait eigenlijk om de opmerking van God dat Hij Zijn koning heeft gezalfd. Dat is precies waar het om moet gaan. God heeft de koning van Israël gezalfd. En denken de volken van de aarde nu echt dat zij op kunnen tegen de koning waar God Zelf achter staat? Merk je, als je niet gelijk een Messiaanse lijn in de tekst legt, dat er een heel andere dynamiek tevoorschijn komt? Als God Zijn keuzes maakt, denk je dan echt dat welk volk en welke koning dan ook, iets in kan brengen?
Het stopt niet bij het feit dat God Zijn koning over Israël heeft gezalfd. Het is zelfs zo dat die koning van Israël de belofte heeft gekregen dat hij alle heidenen zal onderwerpen. En natuurlijk kun je dit lezen met het zicht op Jezus, maar in de eerste plaats is ook Israël Gods zoon. Hier al blijkt dat God alles onder controle heeft, zelfs als de heidenen te keer gaan. God laat het hier niet gebeuren dat de koning van Israël ten onder zal gaan. En dan volgt in het vierde gedeelte de oproep, waar in de eerste drie verzen de vraag mee begon: Wees dus verstandig en onderwerp je aan de koning die door God is gezalfd. Het kussen van de zoon is niet in de eerste plaats Jezus, maar dat is de koning van Israël in een beeld dat toen gold. Koningen die zich onderworpen aan een andere koning kusten de voeten van hem aan wie ze zich onderwierpen.
Maar voor die kus, staat de HEER als Degene Die hier regeert, door de koning van Israël heen. Daarom moeten de koningen van deze aarde zich onderwerpen aan de koning van Israël en daarmee aan God, want de koning van Israël is Gods vertegenwoordiger op aarde. En nu mag je ook verder kijken, want wat in de koningen van Israël gezien moest worden, was de komende Messias. Hij Die volmaakt en eeuwig zou regeren. De Koning tot in eeuwigheid op de troon van David. En door Hem te kussen, je aan Hem te onderwerpen, onderwerpen wij ons aan de HEER Zelf.
Je kunt je voorstellen wat we met koningen gebeurde die dit niet deden. Voordat ze thuis kwamen van de strijd tegen Israël waren ze verpulverd door de koning van Israël. Onderweg waren ze omgekomen, omdat ze zich niet onderwierpen. En ook dat is het uiteindelijke beeld van Jezus. De hele geschiedenis van Israël moest een beeld in de toekomst zijn voor ons later. Zo mag je vanuit de geschiedenis een Messiaanse lijn zien in deze psalmen, al is de psalm in de eerste plaats letterlijk bedoeld. Wanneer ben je dan dus gelukkig? Als de volken van de aarde hun toevlucht zochten bij de koning van Israël en als wij de toevlucht nemen tot Jezus. Dan ben je gelukkig, want dan ontdek je dat Israëls koning een genadige koning is, zelfs voor de heidenen. Laat staat Wie dan Jezus is, de volmaakte Koning.
Gebed: HEER, ik onderwerp mij aan Jezus, zoals de heidenen van toen zich moesten onderwerpen aan U, door Israëls koning te erkennen als hun koning.
