Thema: Op pad met Paulus
“En zij versterkten de zielen van de discipelen, spoorden hen aan in het geloof te blijven en zeiden dat wij door veel verdrukkingen in het Koninkrijk van God moeten ingaan.” (Handelingen 14:22)
Eigenlijk heeft Paulus wel een bijzondere bediening van God gekregen. Wat je vaak ziet bij evangelisten is dat ze vooral vooruit gaan en altijd op zoek zijn naar nog niet bereikte gebieden of mensen. Zelfs als je gewoon in Nederland leeft en je de bediening van een evangelist hebt, dan zie je dat eigenlijk altijd weer terug. Nu ben ik eigenlijk helemaal geen evangelist en wat ik dan vaak mis is dat als mensen op een zo snel mogelijke manier tot geloof worden gebracht en dat voordat een bekeerling van de schrik is bekomen is de evangelist al weer verder gegaan. En dat is ook echt wat een evangelist is. Daarna zullen anderen zich met herderlijke zorg over deze mensen moeten bekommeren.
Het bijzondere is dat Paulus niet zo werkt. Paulus gaat niet alleen vooruit, hij komt ook regelmatig terug in gebieden waar hij al was geweest en het is dan duidelijk dat hij ook nog een andere bediening kan aannemen. Ergens is dat wel heel bijzonder en goed om daar ook eens over na te denken. Paulus is niet verder getrokken en is dan wat achter hem ligt vergeten. Sterker nog, hij lijkt als geen ander te beseffen wat degenen die tot geloof zijn gekomen en daar waar hij gemeenten gesticht heeft, te wachten staat. Dat heeft duidelijk ook nog wat anders nodig. Ondanks dat hij in de Korinthebrief het heeft over dat de ene plant en de ander natmaakt.
Paulus gaat terug om de discipelen in Ikonium, Lystre en in Anthiochië te versterken en hen om hen te vertellen dat verdrukking bij het leven met Jezus hoort. Nu kun je dat zo zeggen, maar het opmerkelijke is dat hij dit doet nadat hij daarvoor in Lystre is gestenigd. En door wie? Door Joden uit Ikonium. Het is zelfs de vraag of Paulus dat heeft overleefd. Als je het leest lijkt het er zelfs op dat toen de discipelen om zijn lichaam heenstonden, nadat degenen die hem gestenigd hadden, hem voor dood de stad hadden uitgesleept, hij weer opstond. Dus hij was of dood en er vindt een opwekking plaats of het was kantje boord? En houd dan ook nog even vast waarom dit gebeurde: Alleen omdat hij Jezus preekte. Dit is de prijs die het zomaar kan kosten.
Dit was allemaal in Lystre gebeurd door het aanstichten van Joden uit Ikonium. Dan gaat Paulus even naar Derbe, daar komt zo ongeveer de hele stad tot geloof en dan gaat hij terug om de discipelen die hij had achtergelaten na hun bekering te versterken en te bemoedigen. Alleen dat is nu juist in Lystre en in Ikonium. Ik weet niet welke bediening je hierbij zou kunnen noemen, maar Paulus beseft heel goed in welke barre omstandigheden die jonge discipelen zijn achtergebleven. In steden waar de haat intens en enorm was. Dat had hijzelf gevoeld toen de stenen om zijn oren vlogen. Toch gaat hij daar terug om de broeders te versterken. Juist daar waar hij zijn leven niet zeker was, omdat hij zoveel liefde voor die jonge gemeente had en omdat hij zo goed weet wat de prijs is om Jezus te volgen.
Juist daar vertelt hij niet alleen een bemoedigend woord of dat het allemaal wel goed zal komen. Hij zet even een paar stappen achteruit, even niet vooruit met het Evangelie, maar even daar stilstaan bij het feit: De weg naar Huis is er eentje vol met verdrukking en tegenstand. Ik weet niet of wij dat al echt beseffen in ons land. Wij worden echt nog wel redelijk met rust gelaten en we mogen nog steeds gewoon geloven. Al merk je ook hier dat als je Gods Woord als absolute waarheid vast wilt houden het ook spannender wordt. Dat is ook wat erbij hoort. We gaan door veel verdrukkingen in en soms moeten we dat, terwijl we misschien ook veel liever vooruit zouden gaan, elkaar toch zeggen en elkaar bemoedigen. Soms toch even tijd nemen om naar elkaar om te zien en elkaar te bemoedigen, terwijl we onderweg zijn naar Huis en verlangen naar meer gelovigen, terwijl het lang niet altijd vanzelf gaat.
Gebed: Heer, soms hebben we elkaar zo hard nodig om onderweg het vol te houden, omdat er zoveel weerstand en tegenstand is. Help ons om elkaar ook in het oog te houden en te blijven bemoedigen en om soms er zelfs even voor terug te komen.
