Thema: Luisteren met je ogen - #luisterenmetjeogen
“En zij zeiden tegen de bergen en de rotsen: Val op ons en verberg ons voor het aangezicht van Hem Die op de troon zit, en voor de toorn van het Lam.” (Openbaring 6:16)
Er is nog één les die ik met je wil delen vanuit de bergen. En ik moet je er eerlijk bij zeggen dat ik dit met een bepaalde terughoudendheid doe. Toch ga ik het wel met je delen omdat de Bijbel er iets over zegt en omdat er ook een moment was dat ik enorm onder de indruk kwam van de bergen en vooral van de rotsen. Als je als klein mensje tussen die immens grote rotspartijen staat, dan voel je je klein ten opzichte van God, maar het deed met mij ook nog iets heel anders. Er zijn, volgens de Bijbel, straks mensen die nog één gebed bidden. Ze bidden niet tot God, maar tot de bergen met de vraag of die bergen op hen kunnen vallen. Als je dan tussen die rotsen staat en dat bedenkt, toen kwam bij mij de gedachte: “Hoe wanhopig moet je zijn als je dat wilt”.
Meerdere plaatsen in de Bijbel spreken hierover. Het wordt nog het meest duidelijk in Openbaring 6. Het is dan het moment dat het Lam de eerste zes zegels van de boekrol heeft geopend. En daarna gebeurt er van alles, maar wat uiteindelijk, na heel veel rampen en ellende gebeurt is dat het uitspansel wordt opgerold. En dan zijn er mensen op aarde, mensen die niet geloven, die dit uitroepen.
Het zou kunnen zijn dat de oordelen die dan over de wereld gaan zo heftig zijn dat de goddelozen op aarde die oordelen niet meer aankunnen. Dat zou kunnen, maar logischer is dat bij het oprollen van het uitspansel bedoelt wordt dat hetgeen nog tussen hen en God in staat op dat moment verdwijnt. Dat oprollen zou ook nog het oprollen van de oude wereld kunnen zijn en het uitrollen van de nieuwe wereld. In ieder geval roepen die mensen in Openbaring 6 dit uit omdat ze beseffen dat ze op de grote dag van Gods toorn niet staande kunnen blijven.
De wanhoop van de laatste dag van de geschiedenis en het moment dat iedereen voor God zal staan, zal voor hen die niet geloven voor zoveel wanhoop zorgen dat ze de bergen smeken om op hen te vallen. Natuurlijk, dat zal niet helpen, want alle doden zullen dan opstaan, in welke staat ze ook maar zijn. Het laat de wanhoop zien van mensen die beseffen dat ze voor God nooit overeind kunnen blijven en weten dat het verschrikkelijkste nu zal gebeuren: God zal over hen rechtspreken.
Dan kun je natuurlijk zeggen: Dit geldt toch niet voor ons, want in Christus zijn wij heilig en rein voor God. Ja, dat klopt, maar toch staat het in de Bijbel. Kennelijk vindt God het belangrijk dat we dit weten. Ik denk niet dat God ons deze inzichten geeft om met deze wetenschap maar eens flink te gaan dreigen. Dat gaat niet werken. Toch als je tussen die enorme rotsen loopt en al die steenmassa’s ziet, dan kun je niet voorstellen dat iemand daaronder levend begraven zou willen worden.
Ik besefte ineens de wanhoop van die mensen zonder God. En nee, ik ga die mensen niet vertellen dat ze straks deze hoop hebben dat de bergen die op hen zouden vallen altijd nog beter is dan Gods toorn. Maar laat het je eens tot het besef brengen hoe wanhopig die mensen zijn, zodat we hen die wanhoop zouden kunnen besparen doordat we hen de liefde van Jezus gaan laten zien. Ga nu niet gelijk preken, maar leef met je leven de liefde van Jezus. Zodat ze voor dat verschrikkelijke moment uit verlangen een keus voor Jezus maken. Je merkt wel, ik geloof niet zo erg in oordeelspreken, liefde doet meer. En dat is wat dit gebed van die hopeloze mensen op de laatste dag bij je mag wakker roepen. Leef een leven van liefde, live a life of love!
Gebed: Heer, laat het besef van die wanhoop mij in beweging zetten om Uw liefde uit te delen, zodat er nog velen zullen zijn die U net zo lief gaan krijgen als ik U doe.
