Thema: Luisteren met je ogen - #luisterenmetjeogen
“Al vóór de bergen geboren waren en U de aarde en de wereld voortgebracht had, ja, van eeuwigheid tot eeuwigheid bent U God. (Psalm 90:2)
De afgelopen vakantie in Luxemburg heeft mij heel veel tijd gegeven om met mijn ogen te luisteren. Er zijn momenten geweest dat ik onder de indruk kwam van Gods grootheid. Momenten waarbij je voelde dat je als mens echt niet zo heel veel voorstelt. Momenten dat je beseft: ‘Hoe groot is God!’. Dat kun je als een vraag stellen, maar er zijn ook momenten dat het een constatering is van een feit: God is zo groot! Hoe groot is Hij! Ik wil je de komende drie keer in het thema ‘Luisteren met je ogen’ meenemen naar de enorme rotsen in Luxemburg. Zoals je wellicht weet wordt het zuidoosten van Luxemburg ook wel ‘Klein Zwitserland’ genoemd vanwege de enorme rotspartijen. Vanuit deze rotspartijen wil ik een drie lessen met je delen.
De eerste les die ik met je wil delen is de les van de onmetelijkheid van Gods grootheid. Wij lezen vaak heel makkelijk onze Bijbel. En zeker de verhalen die wij kennen, die lezen we met een gevoel van ‘dit weet ik al’. Een van die verhalen is het scheppingsverhaal. Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar op volgorde de scheppingsdagen opnoemen valt nog vaak niet mee, maar wat God heeft gemaakt, dat is toch logisch?
Daar wil ik even een vraag bij stellen. Is dat wel logisch? Wat laat de schepping zien? Kijk, wij zijn in staat om veel te maken. Maar even eerlijk, jij in je eentje, dan wordt het al heel wat beperkter. We kunnen proberen om toren te bouwen tot ongeveer in de hemel, maar het blijft te overzien. Laten we even terug gaan naar Gods schepping. God sprak en het was er. Gods manier van dingen maken gebeurde door Zijn spreken. Zijn woorden hebben zoveel kracht dat wat Hij zei ook daadwerkelijk ontstond. Misschien denk je vaker op microniveau dan op macroniveau. Als je gewoon om je heen kijkt, de natuur ziet dan is dat bijzonder. Je ziet mensen en dat is eigenlijk heel gewoon. Kennelijk hebben wij iets nodig om ineens te beseffen: Het is allemaal helemaal niet normaal, het is uitzonderlijk, het gaat ons beseffen te boven.
Loop even mee tussen de enorme rotspartijen in Luxemburg, of welk ander land met rotspartijen dan ook. We liepen tijdens een wandeling tussen die rotspartijen door. Op een gegeven moment stonden we voor een enorme trap. Door mensen gehakt in de rotsen om boven te kunnen komen. En wij? We waren niet meer dan hele kleine poppetjes tussen deze rotsen. Onze lengte viel in het niet en toen besefte ik: “Als God deze enorme rotsen van vele, vele meters maakte door één woord, hoe groot is Hij dan?
Als dit voorkomt uit Zijn scheppingswerk, dan is het onbeschrijfelijk hoe groot Hij is. In wat wij maken meten wij af wat wij kunnen, maar tussen deze overweldigende scheppingsgrootheid kom je tot het besef dat God zo groot is. En dan meet je dat alleen nog maar af ten opzichte van de schepping en nog niet eens van Wie Hij is in Zijn wezen en in Zijn heiligheid. Dit ga je voelen als je beseft wat Hij heeft gemaakt. Bergen en rotsen dat door geen mens gemaakt zou kunnen worden. Wij kunnen het alleen kapot maken, maar zelf maken is onmogelijk. Als God hiertoe in staat is, laten we dan stil worden bij deze eerste les tussen de rotsen, zodat de twee komende lessen ons hart zullen raken.
Gebed: Heer, hoe groot bent U? U gaat mijn bevattingsvermogen, alleen al in de schepping, kilometers te boven. Ik kan er niet bij, daarom buig ik in aanbidding voor U.
