"Ik bedoel dit, dat ieder van u zegt: Ik ben van Paulus, ik van Apollos, ik van Kefas, en ik van Christus." (1 Korinthe 1:12)
De tekst die vorige keer boven 'Tijd met God' stond was een tekst uit 1 Korinthe 2, waar Paulus zegt dat hij is gezonden met wijsheid van mensen, maar in het betonen van geest en kracht en dat het de bedoeling zou zijn dat ons geloof niet de wijsheid van mensen zou zijn, maar in kracht van God. Uiteindelijk is de bedoeling dat we in de kracht zullen staan van dat geloof. Als de kerk op die manier kerk is, dan werkt dit dus ook wat uit. Natuurlijk, de Geest is nodig, maar als het de betoning is van Gods kracht, dan komt de Geest daar in mee. De vraag is hoe dat het zover komt. Hoe wordt de kerk werkelijk een krachtige kerk? En voor de duidelijkheid: De kerk is niet dat gebouw waar je op zondag naartoe gaat. Als we het de komende tijd over de kerk hebben, dan hebben we het over de verzameling van discipelen die Jezus volgt, die doen wat Hij deed en die willen zijn zoals Hij is, met als doel om deze wereld te winnen voor Jezus.
Als jij een discipel van Jezus bent, dan ben je dus de kerk. Probeer dat even heel bewust te beseffen. En als we nadenken over de Kerk van Jezus, dan cirkelt dat eigenlijk de komende tijd om drie kernwoorden: Koningschap, Discipelschap en Gemeenschap. Die drie pijlers zijn belangrijk voor de kerk in elke tijd, maar zeker ook in onze tijd.
Ik weet niet hoe het jou is, maar hoe reageer je op de vraag van wie de kerk is? Het zou kunnen zijn dat je heel snel zegt: "Ja, natuurlijk, de kerk is de kerk van Jezus." Wat een fijn antwoord, maar nu dan even de praktijk. Als ik namelijk om mij heen luister en vraag naar de gemeente waar iemand deel van uitmaakt, krijg ik vaak dit soort antwoorden. "Onze kerk is echt Bijbelgetrouw", of "In onze kerk krijgt de Geest echt de ruimte". Nu gaat het niet om hoe Bijbelgetrouw of hoe Geestvervuld iemands gemeente is, daar gaan we het nog wel over hebben. Het gaat mij nu eerst even over 'onze kerk'. Van Wie was de kerk ook alweer? Ooit zei iemand tegen mij: "In jullie kerk lijkt het wel of God verandert, wat er tegenwoordig allemaal mee door kan... Bij ons blijft alles hetzelfde, God verandert niet hoor!" Ik vroeg hem: "Toen ik vroeger jullie kerk zag, kwam iedereen lopend naar de kerk, want God wilde niet dat je op zondag met de auto zou rijden, maar als ik nu in de verte kijkt, schittert het van blik op vier wielen, met aanschafprijzen waar ik wat vragen bij krijg, is God dan toch bij jullie ook veranderd?
Waarheid in de kerk is niet of er niets veranderd, het gaat er in de eerste plaats om van Wie de kerk is. Regels waar God Zich nooit over heeft uitgelaten, maar waar wij wel 'onze' kerken op bouwen, is drijfzand waarmee we de wereld nooit winnen. Daarom is het even goed om de woorden van Paulus in 1 Korinthe 1 tot je te laten doordringen. In die gemeente zei de één "Ik ben van Paulus", de ander zei "Ik ben van Apollos" en een derde was van Kefas en een vierde van Christus. Van Wie ben jij en van Wie is de kerk? Misschien is de eerste stap wel dat we niet langer het hebben over 'onze kerk', maar dat we gaan beseffen en uitspreken dat het de kerk van Jezus is. Elke gemeente, elke kerk die belijdt dat Jezus Heer is, die zegt daarmee de kerk van Jezus te willen zijn. En dan zegt je natuurlijk wel iets. Als Jezus de Eigenaar is van de kerk, Wie zou er dan iets te zeggen hebben over de programma's van de kerk en over de inhoud van de kerk? Niemand anders dan Jezus, natuurlijk. Of gaat dit toch ons iets te snel? Dat heeft namelijk als gevolg dat niet onze haan koning kraait, maar dat Jezus Koning is over Zijn kerk.
Gebed: Heer, nu ben ik geneigd om mij te gaan verdedigen over dat wat ik 'mijn' kerk vind, maar ik wil U Heer laten zijn in Uw Kerk en daarom wil ik deze spiegel vandaag even voor mij houden. Dank U, Jezus, dat U Uw kerk regeert!
