"Maar de Israëlieten deden opnieuw wat slecht was in de ogen van de HEERE. Daarom gaf de HEERE hen over in de hand van de Filistijnen, veertig jaar lang." (Richteren 13:1)
Het verhaal van Israël is geen fraai verhaal. Dat is het nooit geweest en we hoeven het verhaal van Israël ook niet mooier te maken dan het is. Tegelijk is het verhaal van Israël ook ons verhaal. Soms hoor ik mensen zeggen dat je over Israël niets verkeerds mag zeggen, maar tegelijk zou ik wel zeggen dat wat fout is, is ook gewoon fout. Ook omdat de Bijbel er zo over spreekt: "Israël deed wat kwaad was in de ogen van de HEERE." En laten we eerlijk zijn: als wij dezelfde dingen doen, moeten ook wij zeggen dat wij verkeerde dingen doen. Maar toch is er wel een verschil tussen het Oude Testament en het Nieuwe Testament.
In het Oude Testament zien we eigenlijk telkens weer dat God direct lijkt te straffen. Israël komt keer op keer onder de druk van de vijand terecht. Het lijkt wel alsof God in het Nieuwe Testament op een andere manier reageert en het oordeel meer uitstelt. En helemaal begrijpen valt voor ons mensen niet mee. We kunnen niet zeggen als wij nu, net als Israël, God tot toorn verwekken, dat God ook ons onder een vijand brengt. Dan is het een wonder dat dit al niet lang is gebeurd. Misschien heeft het ook iets te maken met het feit dat Israël Gods eigen volk is en dat God daarom ook anders reageert. En toch is het wel zo dat als je het geestelijk bekijkt, dat het verhaal van Israël ook ons verhaal is.
Als we zien dat de oorlogen uit het Oude Testement ook symbool staan voor de geestelijke strijd waarin wij in strijden, dan zijn er duidelijke overeenkomsten. Want als wij de vijand ruimte geven, dan komen wij ook onder vijandschap terecht. Als wij afgoderij toelaten in ons leven, dan zal satan, de geestelijke vijand, ook altijd ons onder zijn macht krijgen. Blijf daarom ook met dat oog kijken naar de letterlijke strijd in het Oude Testament. Israël was weer afgeweken van Gods geboden en het gevolg was dat er een periode van 40 jaar volgde waarin Israël werd onderdrukt, maar toch grijpt God weer in als Israël uiteindelijk belijdt dat ze hebben gezondigd. En ook geestelijk is er dus bevrijding mogelijk als we door zonden of door andere omstandigheden onder de macht van de vijand zijn gekomen.
Wat doet God? God geeft opnieuw een man als richter in Israël. En God geeft niet zomaar een man, maar een man met enorme kracht, maar een man die tegelijk ook veel kwetsbaarder is dan dat hij aan de buitenkant lijkt. God gaat met Simsom beginnen aan een ommekeer in de ellende van Israël. Maar we zullen ook zien, dat Gods strijders, ook zwakke strijders zijn als ze zich laten verleiden. Eigenlijk is Gods weg altijd een onmogelijke weg, maar doordat God Zich er aan verbindt wordt het mogelijk.
Gebed: Heer, wat een wonder dat U, zelfs na al onze domme en verkeerde keuzes, toch telkens weer vor bevrijding wil zorgen. Ik bid U, help mij om altijd zuiver voor U te leven, zodat de vijand geen ruimte meer zal krijgen in mijn leven.
