"Want U hebt ons beproefd, o God, U hebt ons gelouterd, zoals men zilver loutert." (Psalm 66:10)
Als geloven niet altijd feest is, hoe kijk jij dan naar God? Deze vraag is misschien wel bepalend als het gaat over het ontbreken van voorspoed als gelovige. Kan het zo zijn dat je tegenslagen krijgt als gelovige en je toch Gods hand daarin blijft zien? Dit is een vraag die over het randje loopt. Kun je God het kwaad toerekenen en zo niet, hoe speelt het kwaad dan toch een rol? Als we nog even verder lezen in Psalm 66, wordt er nog iets duidelijk. Tegelijk is het ook weer zo lastig.
De psalmdichter spreekt van momenten die niet makkelijk zijn geweest. Hij heeft het erover dat God hen in een net heeft gebracht, een knellende band om hun middel heeft gelegd en de sterveling over hun hoofd laten rijden. Dat schrijft hij toe aan God. Of eigenlijk, God heeft dat laten gebeuren. Maar het gaat er vooral om wat het doel was. De feiten zijn voor ons niet duidelijk, maar wel is duidelijk dat er iets van gevangenschap en een nederlaag is geweest. En hoe blijf je als gelovige dan overeind in dit soort momenten?
De psalmdichter zegt dan dat God hen beproefd heeft. Het is een test geweest. We weten ook al niet waar deze test voor was. Ging het om gevangenschap na zonden en zijn ze tot inkeer gekomen? Is het een situatie geweest waar hen niets te verwijten was en waar dit toch gebeurde en zijn ze in die omstandigheden op God blijven hopen? Het blijft gissen en we weten het niet.
Het enige dat we weten is dat God hen heeft beproefd, terwijl dat wat hen overkwam aan vijanden was toe te schrijven. God staat daar dus niet los van. God kan dingen toelaten met het doel om ons te beproeven. Waarom beproeft God ons dan? Dat maakt de psalmdichter ook wel heel erg duidelijk: Het is net als met het zilver dat beproefd wordt.
God gebruikt de moeilijkheden als de smeltkroes van het zilver. Geloven is niet altijd feest, helemaal niet zelfs. Juist als gelovigen kan het wel eens heel eenzaam en moeilijk zijn en gaat het lang niet altijd voor de wind. Maar blijf je dan hopen op God en gaat het zilver van je geloof dan steeds meer glans vertonen? Dat is waar het om gaat. En dat werkt op allerlei terreinen door. Ook als het gewoon gaat om het Koninkrijk van Jezus in deze wereld zichtbaar maken. Ik heb heel lang moeten wachten voordat ik meer genezingen op mijn gebed ging zien. Het enige dat ik deed was door blijven bidden met mensen.
Maar ook andere terreinen van het leven laten zien dat God soms echt kijkt of je trouw blijft. Waarom zie je soms geen vrucht op je werk of raken sommigen als christen hun werk kwijt? Zou het kunnen dat God wil kijken of je echt Zijn Naam zal belijden? Uiteindelijk zal het zilver nog meer glans gaan vertonen. Een zilversmit blijft net zo lang het zilver verhitten totdat hij er zijn eigen beeld in kan zien. Daarna moet hij direct stoppen, anders zou hij het zilver beschadigen. Hij blijft er dus heel nauwkeurig op letten. God beproeft ons soms, maar Hij zit er wel naast om te kijken of we niet beschadigen en het zilver waardeloos zou worden.
Met deze gedachten in ons achterhoofd kunnen we kijken naar een paar momenten dat geloven niet altijd een feest is. Weet dat God beproeving als doel kan hebben om dingen toe te staan en weet dat Hij het zal gebruiken ten goede, omdat Hij altijd goed is.
Gebed: Heer, als U mij als zilver meer glans wilt geven, dan kan ik alleen maar uitzien naar nog meer glorie over mijn leven door wat ik meemaakt en waar het soms zwaar is. U blijft erbij, altijd!
