“En Hij zei: de tijd is vervuld en het Koninkrijk van God is nabijgekomen, bekeer u en geloof het Evangelie.” (Markus 1:15)
In een paar dagen wil ik wat principes doorgeven over de manier hoe deze wereld gewonnen kan worden voor Jezus. En vandaag wil ik je eerst een paar confronterende vragen stellen. Vooral omdat ik afgelopen dagen zat na te denken over hoe wij in deze wereld christenen zijn. We hebben net nagedacht over het Griekse denken en het Joodse denken en dat Griekse denken, waarbij we vooral bezig zijn met onszelf en waar we meer en meer de ander in zijn waarde laten, doortrekt alles. En ik wil jou de vraag stellen of jij lef hebt om echt voor Jezus op te staan in deze wereld?
Ik wil je vragen om na te denken in hoeverre jij echt durft te gaan staan voor het Evangelie van Jezus Christus als enige manier van redding voor deze wereld. Zeg nu even niet te snel dat dit toch logisch is, zeg ook even niet te snel dat dit een zinloze vraag is. Ik ben er in mijn leven meerdere keren achter gekomen dat ik soms maar al te makkelijk mijn naaste in zijn waarde kan laten. Mijn eerste ontmoeting met een Hindoe weet ik bijvoorbeeld nog goed. Hij was heel vriendelijk en ik dacht: “Okee, als jij dat wilt geloven, ga je gang.” En bedenk eens hoe lastig het in onze tijd is om echt te zeggen dat alles buiten Jezus hopeloos is.
Weet je wat je dan eigenlijk zegt? Dan zeg je tegen elke moslim: “met jouw geloof ga jij verloren en jouw geloof is geen geloof in God.” Dan zeg je tegen elke atheïst: “jouw geloof is slechts je hoop dat het klopt dat er geen God is, maar het loopt verkeerd met je af.” Als je dit zo zwart-wit ziet staan, dan krijg je daar een gevoel bij. Een gevoel van: dat kunnen we als christenen toch niet maken, we kunnen toch niet net doen alsof wij de waarheid in pacht hebben? Is dat gevoel waarheid? Want als dat zo is dat wij de waarheid niet in pacht hebben, dan betekent dit dat wij niet zeker weten waar wij straks terecht komen en als je wel zeker weet dat dit de enige waarheid is, dan dragen wij nogal een verantwoordelijkheid door te zeggen: “Ik laat mijn naaste in zijn waarde.”
Voel je de spanning tussen Gods enige waarheid en het sociaal wenselijke dat van ons gevraagd wordt? Dit werkt met zonden net zo. Je mag zonden geen zonden meer noemen. Echt Gods waarheid belijden mag eigenlijk niet in het openbaar. Jezus doet het anders. Op het moment dat Jezus de wereld in stapt in Zijn openbare bediening dan zegt Hij: Nu is het zover, het Koninkrijk van God is nu dichtbij gekomen en daarom moet je je bekeren en het Evangelie geloven. Jezus laat geen enkele ruimte over voor een geloof buiten het Evangelie. Dat wil niet zeggen dat Jezus keihard alleen maar zegt: Dit is de waarheid, dus nu geloven! Jezus laat het ook zien. De manier hoe Jezus mensen uiteindelijk wint voor de enige waarheid is een verrassende manier, maar wel vanuit de waarheid dat er geen andere weg is dan Jezus alleen. En dat besef maakt dat het er echt toe doet hoe eerlijk wij willen zijn met onze naaste.
Gebed: Heer, wat lastig om in onze tijd hardop te zeggen dat U de Enige bent waardoor er redding is. Onze hele samenleving kent geen waarheid meer, terwijl U de enige waarheid bent.
