“Maar ik zeg tegen u die dit hoort: Heb uw vijanden lief; doe goed aan hen die u haten. Zegen hen die u vervloeken, en bid voor hen die u lasteren.” (Lukas 6:27 en 28)
Het zou weleens een irritante overdenking kunnen worden, vandaag. Jezus, als Gods Zoon was het Joodse denken eigen als geen ander. Sterker nog, Hij was de Bedenker van het Joodse denken, dus naast het Oude Testament, maken ook de woorden van Jezus heel veel duidelijk over Gods manier van denken tegenover ons Griekse of moderne denken. En wat de tekst van vandaag irritant maakt is dat wij Griekser zijn in ons denken dan we vaak willen toegeven. Ons denken is gericht op waar we recht op hebben. En als we daar vanaf wijken, willen daar heel graag zelf de controle over hebben. Maar als Jezus zegt dat je je vijanden moet liefhebben, dan zorgt dat voor een reactie.
Mijn eerste reactie onderdruk ik dan gelijk, want ja, tegen Jezus ingaan dat mag natuurlijk nooit. Ergens voel je bij dit soort opmerkingen van Jezus gelijk iets van: “Ja, maar wacht eens even…”. Want je vijanden liefhebben, dat gaat toch ook gewoon te ver? En vijanden, misschien heb je die nog niet eens, maar neem dan gewoon even die irritante collega of iemand anders die telkens het slechtste bij je naar boven haalt. Het is toch logisch dat je die persoon dan niet mag en dat je hem niet veel goeds gunt?
Is dat logisch? Volgens Jezus in ieder geval niet. Hij zegt, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, dat je je vijanden lief moet hebben. Leuk is dat, alsof je vijand net zo iemand is als je beste vriend. En daarnaast zegt Hij ook nog dat als iemand je vervloekt, dat je die persoon moet zegenen. Ik moet je eerlijk zeggen dat ik ooit elke week iemand in de auto had die meereed naar een cursus. En om daar op tijd te zijn, ontkwam je niet aan de files en soms stonden er ook gewoon teveel files of soms kwam ik dan onderweg een medeweggebruiker tegen die zich wat minder netjes gedroeg. Het gevolg was dat mijn reactie niet altijd van schoonheid overliep. En die man die meereed had de eigenaardige eigenschap om telkens iedereen te zegenen die zich niet zo leuk gedroeg.
Nu zijn dit nog niet eens vijanden, dus in die zin valt het echt nog wel mee. Maar wat nu als het over mensen gaat die jouw vervloeken?Gisteren hebben we gezien wat een vervloeking doet in de geestelijke wereld. Ben jij bereid om te denken zoals God? En wil jij zegenen, zelfs als ze jou vervloeken? En je vijanden liefhebben, dat is echt de omgekeerde wereld en dat is echt niet wat wij normaal vinden en toch is dit het kenmerk van het Koninkrijk! Je hoeft het niet logisch te vinden en je hoeft het ook niet te kunnen beredeneren, want dat is Grieks denken, dan wil je het pasklaar hebben. Als je nu Joods denkt en je vijanden zegent, wat gaat er dan, alleen al in jouw denken veranderen? Wat werkt dat al uit hoe jij naar anderen kijkt? Ga het eens proberen om, zodra je iets tegen iemand voelt, om diegene te zegenen en met de ogen van Jezus te bekijken en kijk eens wat dit met je doet?
Gebed: Heer, Uw opdrachten zijn niet altijd de makkelijkste en Uw manier van denken staat haaks op de mijne. Toch wil ik de atmosfeer in de samenleving veranderen door te zegenen.
