"Een pelgrimslied van David. Zie, hoe goed en hoe lieflijk is het dat broeders ook eensgezind samenwonen." (Psalm 133:1)
De kerk in onze tijd lijkt zijn kracht soms heel erg verloren te zijn. Soms lijkt het of er in de kerk in Nederland gewoon geen echt kracht aanwezig is. Het valt mij wel eens op de als je op sommige conferenties kom, dat Gods kracht veel groter lijkt, dan in de gewone kerken. Heel vaak is mij gezegd dat dit niet klopt en dat het allemaal emotie en gevoel is, op zo'n conferentie. Ondertussen ben ik daar serieus aan gaan twijfelen, omdat dat krachtige dingen die daar gebeuren, wel degelijk blijvend zijn. Maar hoe kan de kerk in Nederland een krachtige kerk worden?
De kracht zit in de eerste plaats niet in wat we voor dingen zien gebeuren. Het zit ook niet in de eerste plaats in hoeverre we durven uit te stappen in geloof. Dat zijn dingen waarin je kunt groeien. Als we de Bijbel lezen, dan merken we dat het bij God aan de ene kant om het Evangelie van het Koninkrijk gaat, maar dat dit aan de andere kant ingebed moet zijn in liefde en eenheid. Als Paulus het heeft over de gaven van de Geest, dan zegt hij tegelijk dat er iets is dat dit te boven gaat en dat is de liefde. Het dertiende hoofdstuk uit de eerste Korinthebrief is namelijk onderdeel van de gaven van de Geest.
Achter het woord liefde zit nog een ander woord en ik geloof steeds meer dat dit het geheim is dat wij missen waardoor Gods kracht in de kerk vaak ontbreekt. Het heeft alles te maken met het woord 'eenheid'. Zodra dat dit ontbreekt, gaan we ons verliezen in strijd en eindeloze vergaderingen over verschillen en meningen, met als gevolg dat het niet meer gaat waar het om zou moeten gaan.
Psalm 133 is een hele bekende psalm. Maar ik heb hem vooral gehoord in mijn opvoeding als we ruzie hadden in huis. Herkenbaar? Psalm 133 is echter totaal anders bedoeld. Het is een pelgrimslied, het is een lied dat juist bedoelt is voor de kerk. De kerk als verzameling van gelovigen. Het is goed en lieflijk als broeder en ook zusters eensgezind samenwonen. Misschien is het eerst goed om toch even gewoon naar het gezin te kijken. Want hoe is een gezin samengesteld? Als een gezin meerdere kinderen heeft, dan zijn die kinderen geen van allen hetzelfde. Daar moet je eerst eens even over nadenken, voordat je deze psalm toepast op de kerk. Niemand in het gezin is hetzelfde. Het DNA komt wel voor een deel overeen, maar toch is iedereen anders. En ondanks dat is het toch een gezin. Dus als je elkaar binnen een gezin liefhebt, heb je elkaar lief als allemaal personen die anders zijn.
Dit moet je eens in gedachten houden op het moment dat je met psalm 133 kijkt naar de kerk in Nederland. Kunnen we elkaar accepteren in hoe we zijn, ook als dat in verschillende kerken is, in Christus? Dat er een eenheid komt over alle kerkmuren heen waardoor de kerk in kracht zal gaan toenemen. Zalving van de Geest en zegen van God hangt hiermee samen zullen we zien.
Gebed: Vader, misschien is die eerste zin van deze psalm al lastig genoeg voor ons. Leer mij al Uw kinderen zien als broers en zussen, ondanks alle verschillen.
