"Door het woord van de HEERE is de hemel gemaakt, door de Geest van Zijn mond heel hun legermacht." (Psalm 33:6)
Ik geloof in God, dat was al onbevattelijk. God is, dat is hoe het is. Maar een stap verder is dan de uitwerking van Gods masterplan. Want toen God in de eeuwigheid bestond als de Drie-enige God heeft God in Zichzelf besloten om Zijn scheppingsplan uit te voeren. En je zou je kunnen afvragen waarom Hij dit heeft gedaan. Nergens vinden we terug met welk doel God dit deed, en toch geloven we dat Hij ons heeft geschapen omdat Hij dat wilde. Maar voordat het zover kwam, deed Hij eerst een ander scheppingswonder.
Het eerste scheppingswonder was het moment dat Hij de hemel heeft gemaakt, met het complete hemelleger erbij. Het is naar alle waarschijnlijkheid vooraf gegaan aan de schepping van de aarde en van ons mensen. We lezen bij de val van satan dat dit waarschijnlijk gebeurd is voor de schepping van de aarde of rond datzelfde moment. En hoewel de schepping van de aarde vanwege het fysieke onbevattelijk is, is dit niet minder voor de geestelijke wereld.
Je zou kunnen zeggen dat de geestelijke wereld, omdat het niet fysiek is, alleen maar geestelijk is en daarom lijkt het minder, maar wat God, ten dienste van de schepping van de aarde met ons erbij, heeft gemaakt, is het beeld van Gods trouwe zorg voor ons. Als je bedenkt dat engelen dienen voor ons dan is Gods masterplan heel bijzonder. God heeft in onze schepping er al voor gezorgd dat er een compleet hemelleger is dat ons zou kunnen dienen. Zo is God begonnen met Zijn schepping.
Maar waarom heeft God de schepping gemaakt? Welk doel heeft God hiermee voor ogen gehad? God was in Zichzelf helemaal volmaakt en had niets nodig en toch heeft God iets gemaakt, dat misschien ergens zelfs Zijn geluk heeft beschadigd. We komen hier niet uit, dit is zo Gods raad en dit is zo Wie God is, maar waarvan we nooit zullen begrijpen wat de gedachte achter Gods plan was. Wel is duidelijk dat God Zijn vermakingen had met de mensenkinderen. Dat staat duidelijk in Spreken 8. God beleefde plezier aan mensen, zoals Hij ons had bedoeld. Het was geen speeltje, het was geen product van verveling, God bedacht ons, God wilde ons en God beschermde ons en maakte zelfs ondersteuning voor ons.
En God sprak een Woord en de hemel was een feit. Als Psalm 33 over de hemel spreekt gaat het niet over Gods woonplaats en ook niet over de lucht, die wij de hemel noemen, maar het gaat om de hemelse gewesten, het gaat om de schepping van de geestelijke wereld. Voordat God fysiek ging scheppen, zorgde Hij voor een omhulling van de fysieke werkelijkheid van een geestelijke, onzichtbare schepping die de fysieke schepping zou dienen. God is onbegrijpelijk en volmaakt in Zijn plan. Het gaat zo tot in detail tot perfectie. Niets is God vergeten, alles is compleet zoals het moest zijn. En waarom? Omdat jij en ik voor Hem van belang zijn. Zelfs in de fysieke schepping komt dit keer op keer ook terug. Jij en ik, wij zijn in beeld bij God Die onze Schepper is.
Gebed: HEER, U bent de grote Schepper van alle dingen. Wat een wonder dat U begon met onze bescherming en met datgene dat ons zou moeten dienen. Niets liet U aan het toeval over.