"En zij drongen er bij Hem op aan en zeiden: Blijf bij ons, want het is tegen de avond en de dag is gedaald. En Hij ging naar binnen om bij hen te blijven." (Lukas 24:29)
Jezus stelde in eerste instantie alleen maar vragen aan de twee mannen uit Emmaüs. Hopeloos als ze waren, stelde Jezus vragen, waarop Hij het antwoord al lang wist. Vragen die hun diepste wanhoop naar de oppervlakte haalde. Eigenlijk is dit al zo helend en genezend als er iemand bij je wanhoop en je angst stilstaat en je die woorden mag geven. Dat maakt de wanhoop niet anders, maar het feit dat het er mag zijn, is al een zegen. Alleen al op dit punt, is Jezus zo zorgzaam bezig met deze mannen.
Maar dat betekent niet dat Jezus altijd alleen maar lieve woorden spreekt. Alsof de waarheid, te midden van een hopeloze situatie niet gezegd mag worden. Ik merk soms hoe lastig het kan zijn als je iemand begeleid, die in zijn wanhoop zit, om daar wel eerlijk tegen te zijn, omdat die ander dan niet nog meer pijn wil doen, maar Jezus doet dit toch.
Als deze mannen zijn uitgesproken, dan zegt Jezus dat ze onverstandig en traag van hart zijn. Ze vertellen nota bene het hele Evangelie en ze horen zelf niet wat ze zeggen. En Jezus reageert dan heftig op hun wanhoopsverhaal en Hij zegt: "Moest dit niet zo gebeuren?" Jezus zet Gods Waarheid tegenover die wanhoop en hopeloosheid. Jezus zet alles in het juiste perspectief! En dat blijkt dus niet afstotend te werken. Dat blijkt ergens zelf meer hoop te geven dan alle lieve woorden die Jezus had kunnen spreken. Eigenlijk geeft dit een antwoord op hun vragen waardoor er juist hoop geboren wordt.
En uiteindelijk zijn de stevige woorden van Jezus, juist de reden dat deze mannen niet wilden dat Jezus door zou gaan. Dat kan te maken hebben gehad met de veiligheid, maar is het dat alleen geweest? Een soort sociaal wenselijk gedrag van deze mannen? Daar lijkt het helemaal niet op, het zijn veel meer de woorden die Jezus hier spreekt. En ik denk dat de kracht zit in deze woorden: "Moest de Christus dit niet lijden." Dat is waar iets gebeurt. Later zeggen ze dat hun hart brandend in hen was. Die woorden hebben iets in beweging gezet. Iets van: "Het kan dus nog wel." Jezus ontkracht met de waarheid hun leugen dat alles voorbij zou zijn. Hij zet het hele verhaal in het perspectief van de profeten, waardoor het juist klopt, terwijl hetzelfde verhaal hen eerst wanhopig maakte.
Dat is wat Gods Waarheid doet als we die toelaten. Zelfs als die waarheid zegt dat onze gedachten onverstandig en traag zijn. Zelfs als dat betekent dat wij onze, soms wanhopige, gedachten moeten inleveren bij de waarheid van God. Zelfs als dat gebeurt en we het toch aanvaarden als waarheid, dan gaan we zien hoe het werkelijk zit. Daarmee begrijpen we dan nog niet alles, maar er valt compleet ander licht op en de duisternis over onze gedachten moet wijken. Jezus stelt vragen en confronteert heel eerlijk, maar de uitwerking is vol hoop.
Gebed: Jezus, wat een wijsheid laat U zien in het gesprek met deze twee mannen. Uw waarheid maakt echt vrij.
