"En het gebeurde, toen Hij met hen aan tafel aanlag, dat Hij het brood nam en het zegende. En toen Hij het gebroken had, gaf Hij het aan hen. En hun ogen werden geopend, en zij herkenden Hem, maar Hij verdween uit hun gezicht." (Lukas 24:30 en 31)
Eigenlijk is het een vreemd verhaal van die mannen op weg naar Emmaüs. Ze begrijpen wat er is gebeurd, maar ze verstaan het nog niet. Ze krijgen vervolgens uitleg, waardoor ze gaan inzien wat ze nog niet hadden verstaan, maar zelfs na alle woorden van Jezus, zien ze nog steeds niet wat ze moeten zien. Ze horen wel woorden, maar echt verstaan doen ze die woorden niet. Ergens is er iets in beweging gekomen, waardoor hun hopeloosheid wel veranderde in een soort hoop, maar verder komt het toch nog niet. Dat gevoel van "het is echt waar, Jezus leeft en in opgestaan" dat ontbreekt en ze herkennen die man die bij hen is komen lopen nog steeds niet.
Er gebeurt pas iets als hun ogen iets zien dat hen herkenbaar voor komt. Eenmaal met deze man, binnen in hun huis, maken ze maaltijd gereed en zullen ze met elkaar gaan eten. Zoals ze gewend waren, liggen ze aan tafel aan. En of het iets normaals was, kunnen we ons afvragen, maar de gast die zij meegenomen hadden zegent het brood en breekt ook het brood. En ik weet niet hoe dat eruit gezien moet hebben, maar het lijkt wel alsof hun mond openvalt van verbazing. Jezus breekt het brood en Hij zegent het en dan zien ze dat het Jezus is.
De manier hoe Hij het brood zegent en het breekt, maakt dat ze niet alleen de woorden van Jezus hebben gehoord, maar ineens zien ze dat Jezus het Zelf is! Alles wat ze gezegd hebben, klopt dus echt gewoon en het is niet hopeloos! Jezus laat Zich zien in hoe Hij de dingen doet! Daarin breekt ineens het licht door. En of dit een soort Avondmaal was, dat lezen we niet. We lezen niet dat Jezus hier zegt dat het brood Zijn lichaam is en daar waren deze twee mannen ook niet bij geweest toen Jezus het instelde. Maar de manier van het zegenen van het brood, het handelen van Jezus, waarin Hij blijkbaar uniek was, dat gebeurt en ze geloven alles!
Elke twijfel verdwijnt als Jezus Zijn handelsmerk drukt op deze tafel waaraan ze liggen te eten. En weet je, ik geloof dat het daarom bij Jezus ook nooit de bedoeling is geweest dat wij alleen zouden vertellen over Jezus, maar dat Zijn tekenen, door onze handen heen, de ogen laten opengaan van hen die door de tekenen heen zien dat Jezus er echt is. Het is bemoedigend om vragen te stellen en hoop op te wekken, het is nodig om onderwijs te geven, maar Jezus moet ook de ruimte hebben om Zijn tekenen te doen, want dan kunnen deze mannen er niet meer omheen. Afgelopen weken maakte ik een hele bijzondere genezing mee van een man die echt opgegeven was, maar na gebed is er een groot wonder gebeurd, en de kankerwaarden zijn totaal anders. Weet je wat de omgeving zegt? "Dit is God." Jezus bewijst Zijn macht en heerlijkheid om onze ogen te open voor wat Hij doet!
Gebed: Jezus, U bewijst Uzelf! De woorden en daden komen bij elkaar, zodat we niet alleen horen, maar ook zien dat U het bent in ons leven! Dank U wel voor Uw overwinning, maar ook voor Uw Koninkrijk!
