"En zij waren allen buiten zichzelf en verwonderden zich, en zij zeiden tegen elkaar: Zie, zijn het niet allen Galileeërs die daar spreken?" (Handelingen 2:7)
Ik wil je ook iets van de andere meegeven. Want ik denk dat er ook iets is dat soms zo makkelijk de Geest ook weer uitblust. En dat is niet altijd iets waar je zelf veel aan kunt doen. Tenminste, het is niet altijd het bedroeven van de Heilige Geest, maar er kan ook heel wat anders gebeuren, waardoor je het vuur van de Geest kwijtraakt en daar wil ik je voor waarschuwen.
Wat gebeurt er namelijk op het moment dat God op een grote manier aan het werk gaat met de Heilige Geest? De apostelen waren in de bovenzaal gebleven tot het moment dat de Heilige Geest daadwerkelijk kwam. En toen de Heilige Geest kwam, wisten de apostelen dat dit de Heilige Geest was. En dat was zeker toen ze bij elkaar vlammen van vuur zagen en ze in allerlei talen gingen spreken. Hoe moet dat geweest zijn dat ze dit deden en er mensen waren die hen verstonden, terwijl ze deze talen nooit eerder hadden gesproken? Hoe overweldigend moet dat zijn geweest voor de apostelen. Gods Geest kwam met macht en kracht, met majesteit en volheid over hen.
En dan het moment dat je buiten komt. Ze komen buiten en iedereen raakt in verwarring. En dat is nog tot daaraan toe. Maar na de verwarring ontstaat er spot en ongeloof. Dit is niet van God, ze zijn dronken. Ben jij wel eens echt flink dronken van God geweest. Echt zo heerlijk vervuld van Gods aanwezigheid dat je niet meer wist hoe je het had? En dan kom je iemand tegen, en je deelt er wat van en die ander zegt: Doe rustig joh, doe niet zo overdreven. Iemand zei pas tegen mij: "Je passie voor Jezus is enorm, maar de meeste gewone christenen kunnen er niets mee, je stoot ze alleen maar af, je kunt beter normaal doen." Normaal doen? Wat is normaal? Is het normaal om Pinksteren te vieren en niet in vuur en vlam te staan voor God en Zijn Koninkrijk? Ik kan het soms echt niet houden, ik stuiter soms echt van passie, van vuur. Heerlijk als mensen dan zeggen: "Je borrelt weer, je bruist van passie."
Er zullen mensen zijn, die als jij vol van Gods Geest bent, je aankijken en zeggen: "Doe normaal." Of nog erger, ze veroordelen je. Ze vinden dat je van een andere kleur bent geworden of ze vinden dat je te veel de nadruk legt op dit of te weinig op dat. Laat ze alsjeblieft praten als God je aanvuurt. Soms zal het je lijden kosten en zal het je aanzien en eer kosten bij de mensen. Maar wees er op beducht dat waar het vuur van de Geest is, ook de rook van de duisternis is. Waar Gods vuur brandt, wil satan het laten smeulen. Maar als Pinksteren, echt Pinksteren is en Gods Geest wordt realiteit, laat je dan door niets en niemand meer tegenhouden die dat vuur wil blussen. Ik verlang naar een kerk die in vuur en vlam staat voor Jezus, door Zijn Geest!
Gebed: Heilige Geest, ik wil door U in vuur en vlam staan voor Jezus en het Koninkrijk, ik verlang alleen maar passie en liefde voor U, wat iedereen er ook van vindt. Laat mij branden voor U!
