"En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, Die ons gegeven is." (Romeinen 5:5)
Wat maakt de christelijk hoop nu zo sterk. In de wereld om ons heen is hoop iets twijfelachtigs waarvan je altijd maar moet hopen dat het ook zal gebeuren. Het is bijna al onmogelijk om aan iemand die niet gelooft, uit te leggen dat hoop in de Bijbel heel iets anders is dan de hoop waar we in het dagelijks leven over spreken. Want in het dagelijks leven hopen we dat het zal gebeuren, maar in het geestelijk leven hopen we op iets dat zeker zal gebeuren. Daar is geen twijfel over.
Je kunt je afvragen waarom hoop in deze wereld zo moeilijk is geworden. Vaak als het gaat over iets dat we hopen dat zal gebeuren en hopen voor dat wat we zullen krijgen gaat het vaak ook over het punt of het echt vervuld zal worden omdat het eerst nog moet gebeuren. Daar zit dus altijd een bepaalde vorm van wantrouwen in, zeker als het om mensen gaat die jou dat moeten geven. Die ander kan ziek worden of zomaar ook weer van mening veranderen. En daarmee is hoop verbonden geraakt met twijfel.
Maar bij de hoop op God is dat niet aan de orde. Als wij in het geloof hopen op de toekomst die ons is geschonken, dan lijdt dat geen twijfel of we zullen het ontvangen. Maar hoe weet je dat nu zo zeker in het geloof? Paulus maakt dat heel duidelijk als hij het over de hoop heeft. De hoop zal niet beschaamd worden omdat de Heilige Geest de liefde van God in ons hart heeft uitgestort. Dat is het geheim van vaste en echte hoop. Door het geloof is er zoveel liefde in ons hart gekomen voor wat Jezus heeft gedaan voor ons, een liefde die we niet zelf kunnen maken, maar die door het geloof gegeven is door de Heilige Geest.
En waar die liefde uit bestaat, maakt Paulus ook wel duidelijk. Want Jezus is voor ons gestorven toen wij nog zondaars waren. En dat geldt zeker voor Paulus. Jezus liet Zichzelf al aan het kruis spijkeren, terwijl Paulus nog een Farizeeër in hart en nieren was. En wij, wij waren nog lang niet geboren en Jezus wist dat wij als zondaren op de wereld zouden komen, en toch ging Jezus, 2000 jaar geleden al aan het kruis en door de dood heen, voor ons nu in deze tijd. En bij zoveel, onbegrijpelijk en onbevattelijke liefde kunnen we niets anders zeggen dan dat alles waar we op hopen dat God ons belooft, dat die hoop nooit zal beschamen. Elke zonde van ons uit het verleden of uit de toekomst zal nooit Gods belofte te niet doen als we in Jezus geloven. En dat is een zekerheid van geloof die maakt dat de hoop die we hebben, door de verdrukking en door de volharding heen, een hoop is waaraan we niet twijfelen, maar waarvan we zeker weten dat de hoop vervuld zal worden. En met die hoop voor ogen kunnen we volharden, omdat het beste nog komt.
Gebed: Vader, dank U wel voor Uw liefde die U door UW Geest in mijn hart uitstortte, waardoor ik niet twijfel of U zult mij straks een heerlijke toekomst geven en tot die tijd wil ik volharden in geloof en bouwen aan Uw Koninkrijk.
