"En u, o mens, die hen oordeelt die zulke dingen doen, en ze zelf ook doet, denkt u dat u aan het oordeel van God zult ontkomen?" (Romeinen 2:3)
Ooit zei iemand tegen mij dat ik diegene had gekwetst omdat ik had gezegd dat als iedereen niet gelooft, uiteindelijk in de hel terecht zou komen. Ik mocht dat zo niet zeggen, want daardoor veroordeelde ik mensen. Ik veroordeelde degenen die niet geloven en daarmee kwets ik mensen. Wellicht denk je: mag je dan nog wel iets zeggen? Dat is inderdaad de vraag, want tot in de kerk toe, mag je van alles zeggen, als je maar niet zegt dat iemand die niet gelooft onder het oordeel terecht komt. Er is een bepaalde stroming binnen de kerk die uit wil gaan van Gods liefde en daar hoort geen veroordeling meer bij. Dan gebruikt Paulus wel hele heftige woorden. Zeker in de eerste hoofdstukken van de brief aan de gemeente in Rome.
De woorden waarmee Paulus vervolgt zijn het wel waard om te overdenken. Nog steeds komt Gods reddingsplan niet in beeld bij Paulus, maar dat is ook nog even niet nodig. Het besef dat er echt redding nodig is moet eerst nog groeien. En hoewel wij wellicht tegen elkaar kunnen zeggen dat dit besef er is, is het nu toch nog even belangrijk om hier bij stil te blijven staan.
Als we andere mensen oordelen over dezelfde dingen als die we zelf doen, dan heeft dat nogal wat gevolgen. En neem even de situatie voor je van iemand die niet in Jezus gelooft als zijn persoonlijke Redder. Misschien is dat zelfs een lezer bij deze dagelijkse stukjes, misschien is het je collega of klasgenoot. Paulus zegt als het over de dingen gaat, waarvan we weten dat het eigenlijk niet goed is. Want hij eindigde in hoofdstuk 1 met de woorden: "Zij kennen het recht van God, namelijk dat degenen die zulke dingen doen, de dood verdienen. Ieder mens weet wat mag en wat niet mag.
Het maakt niet uit of je de wet van God kent of niet kent, iedereen weet dat liegen niet goed is, iedereen weet dat een moord echt niet kan. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. En dat besef maakt dat iedereen weet dat wat zonde is. En wie denkt er dan aan het oordeel van God te kunnen ontkomen? Dat is onmogelijk, daar kun je dan dus nooit meer aan ontkomen. Als God, God is, dan is de minste zonde al te groot om voor een heilig God te blijven bestaan.
Wie denkt er dat hij zomaar aan het oordeel van God kan ontkomen. Ik kom mensen tegen die zeggen tegen mij: "Misschien valt het straks allemaal best wel mee, God is toch liefde?" Op grond van Gods Woord zeg ik je: "Het zal niet meevallen, vreselijk is het om te vallen in de handen van de levende God!" Kwetsen we daarmee mensen? Kwetst Paulus daarmee mensen? Totaal niet! Het enige is dat dit Gods waarheid is over ieder mens, die zonder redding leeft. Niemand uitgezonderd zal straks in het oordeel vallen als het tussen hem of haar niet recht is gezet met God. En misschien geldt dit jou allemaal niet, maar vertel het dan aan alle mensen! Vertel het ze dat het oordeel onontkoombaar is als ze niet in Jezus geloven.
Gebed: Heilige God, ik ben stil voor Uw aangezicht. U verdraagt geen zonde, geen ongerechtigheid. Zonder vergeving is er geen leven met U mogelijk. Dat vertel ik alle mensen!