"Toen antwoordde de HEERE mij en zei: Schrijf het visioen op, grif het duidelijk in tafelen, zodat het in het snel voorbijlopen te lezen is." (Habakuk 2:2)
Zouden we een antwoord van God kunnen verwachten? Zou God de rechtvaardige laten roepen en geen antwoord geven? Natuurlijk zwijgt God soms wel, maar we kunnen ons gerust afvragen of in de situatie van Habakuk God zou blijven zwijgen. Er zit een echte diepe worsteling bij Habakuk achter en zou God dan Zijn kinderen laten tobben en zwijgen? Gezien de verwachting die er bij Habakuk was is hij er echt vanuit gegaan dat God bij Hem langs zou komen op zijn wachtpost. Maar dan spreekt God niet alleen ìn hem, maar in ieder geval ook door hem. En het is zelfs de vraag of het antwoord alleen Gods stem van binnen is geweest. Misschien zelfs nog wel duidelijker.
Wat kunnen wij hier nu mee? Want zo op het oog lijkt Habakuk soms zo anders. Natuurlijk kunnen we kijken naar Gods manier van wandelen, natuurlijk zien we ook in de kerk een situatie die wel trekken heeft van de tijd van Habakuk en zeker onze samenleving die net als Juda beter moet weten. Maar wat de troost is voor Gods kinderen is in de eerste plaats dat God heel concreet gaat antwoorden, ook na de tweede serie vragen van Habakuk. Bijna provocerend staat Habakuk op zijn wachtpost te wachten op God. En dan komt God met Zijn antwoord. Maar dan...
Dan is het opmerkelijk welke opdracht dat Habakuk krijgt. En ik geloof dat dit een opdracht is waar wij ook wel even over mogen nadenken. Want de boodschap van Habakuk is natuurlijk verre van rooskleurig. Al zal straks blijken dat er midden in het oordeel ook hoop is voor de gelovige rechtvaardige. Maar wat moet Habakuk nu doen met de boodschap van God? Die moet hij in stenen tafels griffen. Hij moet die boodschap er met grote letters of afbeeldingen inkrassen. Blijkbaar was er ook bij het geheel een visioen waardoor God in beelden liet zien wat er zou gaan gebeuren. Dat alles mag Habakuk niet in zijn hoofd houden, maar hij moet het in stenen krassen.
Het is niet duidelijk voor wie hij dit moet doen. Het moet wel zo duidelijk zijn dat als iemand er snel langsloopt dat het te lezen is. Ik weet niet hoe jij het ervaart met je vragen aan God en de momenten dat God concreet tegen je spreekt? Hoe is het als je tijd met God hebt, stil bent met Hem en Hij je antwoorden en aanwijzingen geeft? Soms misschien ook wel woorden van kennis of van inzicht, of soms een profetie, maar dan? Is dit niet de opdracht die we serieus moeten nemen: Schrijf het duidelijk op. Heel eenvoudig omdat we zo snel de dingen die God ons laat weten ook weer kwijtraken. En elk woord of elk visioen dat van God is zal ook in vervulling gaan. En juist dan is het goed om het op te schrijven. Maar ook als het over concrete beloften van God gaat, midden in de storm van je leven, juist ook dan is het goed om het op te schrijven. Schrijf data bij teksten in de Bijbel die je raakten en houdt de dingen bij die God je openbaart en laat zien.
Gebed: HEER, dat U spreekt is nooit zomaar, dat wil ik echt geloven. Ik wil luisteren naar Uw boodschap, naar Uw woorden die U belangrijk vindt en die nooit zomaar zullen vergaan. Leer mij luisteren, maar leer mij het ook vasthouden.
