"De HEERE nu zei tegen Abram: Gaat u uit uw land, uit uw familiekring en uit het huis van uw vader, naar het land dat Ik u wijzen zal." (Genesis 12:1)
Stel je voor dat je thuis lekker op de bank zit, je weet van geen God of gebod af en ineens begint er een stem tegen je te spreken: "Ga uit je huis en familie, verlaat je vader en volg Mij." Hoe zou jij reageren? Dat is de vraag die ik me stelde toen ik Genesis 12 weer eens begon te lezen. Stel je voor dat een onbekende stem je deze opdracht geeft. Nou, ik sta natuurlijk gelijk op, pak mijn spullen, vertel mijn gezin wat we gaan doen en we vertrekken. Nou, niet dus...
Toch is dit wel ongeveer het verhaal, overgezet in onze tijd. En nadat God drie keer gezien heeft hoe het misliep, heeft God gedacht: "En nu ga ik het anders doen. Ik haal uit de mensheid een mens, met wie Ik een eigen volk begin. Dat zal mijn volk zijn en daar blijft iedereen vanaf. En door dit volk zal Ik er voor zorgen dat de belofte van de Verlosser werkelijk vervuld zal worden."
Want dat de mensheid zelf in Gods buurt zou blijven, dat was wel gebleken dat dit niet gebeuren zou. En God maakt toch weer een keus. Hij zal trouw blijven aan Zijn beloften. Hij zal trouw blijven aan Zijn woorden. Hoe ontrouw de mens ook is, de Verlosser zal komen.
Maar hoe dan? God kiest voor Zijn eigen plan. En Hij gaat naar Abram toe. En Hij begint tegen Abram te spreken. En ergens moet dit voor Abram genoeg zijn geweest. Die stem bracht hem zoveel vertrouwen dat hij direct luisterde. En hij luisterde zelfs zo goed, dat hij werkelijk alles verlaat om God te volgen. Zonder dat hij God echt kende. Abram diende zelfs de afgoden nog. En toch is de stem van God met zoveel macht, dat hij direct gaat volgen. En zeker in die tijd is alles achterlaten heel wat meer dan wij in onze tijd. En waar hij uit zou komen? Niemand die het hem kon vertellen.
En wij? Als God ons vraagt om te volgen? Soms ook als we Zijn stem in ons hart voelen en weten dat God in onze geest spreekt, hoe reageren wij? Want we weten het vaak wel, maar hoe vaak zijn wij juist bang om dan letterlijk te doen wat God vraagt? En we hebben tegenargumenten, genoeg. Misschien is het onze gedachte wel. Maar mag God dan wel echt spreken en iets van ons vragen?
God vraagt om Hem te volgen, ook voor ons geldt dat onze familie niet de hoogste prioriteit mag hebben en ook niet wat anderen er van vinden. Ben jij bereid om echt beschikbaar te zijn voor Gods stem? Het heeft Abram alleen maar zegeningen gebracht, terwijl Hij de God Die hem riep niet eens echt kende. En hoeveel meer kennen wij God en wij blijven heel makkelijk zitten en verroeren ons niet. God moet liever maar iemand anders zoeken, want wij blijven liever waar we zitten.
Gebed: HEER, ik wil in alle omstandigheden gehoorzamen aan Uw stem. Ik wil gaan, waarheen U wilt dat ik ga. Maak mij bekend wat UW stem is, als ik nog twijfel, maak mij ook sterk om U te volgen.
