“Ga nu heen, en versla Amalek, en sla alles wat hij heeft met de ban. Spaar hem niet, maar dood hen van man tot vrouw, van kind tot zuigeling, van rund tot schaap en van kameel tot ezel.” (1 Samuël 15:3)
Het is bijzonder, dat hoewel Saul meer en meer de Geest van God begint kwijt te raken, God hem toch nog steeds als leider aanspreekt. God blijft leiders, die voor hun eigen programma zijn gegaan, nog wel steeds vanuit Zijn programma aanspreken op hun verantwoordelijkheden. Ondanks dat Saul zijn zalving tot leider over het eigendom van God grotendeels al verkwanseld heeft, herinnert God hem er nog wel aan dat hij gezalfd is als koning of Zijn volk.
Waar Saul steeds verder zijn eigen missie is gaan volgen, noemt Samuël, namens God, Israël nog steeds Zijn volk. God wil wel doorgaan met Zijn plan, met Zijn agenda. En het is duidelijk dat er nog wel het een en ander is dat God een doorn in Zijn oog is. Amalek is er namelijk ook nog steeds. En Amalek heeft zich misdragen tegen Israël toen ze uit Egypte kwamen. Amalek had Israël in de rug aangevallen en was niet bevreesd voor de God van Israël. En vanaf dat moment rustte er een vloek op Amalek. En van generatie op generatie zal de strijd van God tegen dit volk zijn en de opdracht is om het hele volk uit te roeien.
En nu spreekt God Saul weer aan op zijn verantwoordelijkheid als leider over Zijn eigendom. En tegelijk zal dan ook blijken in hoeverre Saul werkelijk de missie van God volgt of toch weer zijn eigen missie. Kan Saul, na zo gevallen te zijn voor macht, nog wel terug uit de macht van de duisternis? Kan Saul nog wel echt leiding geven aan het eigendom van God, mede ook omdat we nergens lezen dat Saul zijn zonden belijdt.
En de opdracht is zo eenvoudig als het maar kan zijn. Er volgt geen opdracht met allerlei uitzonderingen, maar eenduidig en duidelijk: roei heel Amalek uit. Laat geen enkele vijand over, roei het hele volk van Amalek uit. En er is maar één ding dat voor Saul van belang is: gehoorzaamt hij letterlijk of doet hij het niet.
Een leider wordt door God niet zomaar aan de kant gezet. Ook Saul heeft heel wat kansen gehad om onder Gods zegen te blijven regeren. Maar voor leiders over Gods eigendom is maar één ding dat echt telt: helemaal trouw aan God zijn. Niets afdoen van Gods woorden en er ook niets aan toedoen. Zodra leiders dat uit het oog verliezen, gaat het hen niet meer om wat God vraagt, maar wat hun belang dient. En toch komt God dan toch weer terug op de zalving van leiders en spreekt hen aan op hun verantwoordelijkheden.
Laten we eens eerlijk zijn naar elkaar. Elke gelovige heeft ten diepste de zalving met Gods Geest ontvangen. En dat begint met trouw zijn in de kleine dingen en werkelijk leven voor Gods missie met deze wereld. Is dat wat jij wil, of kies je liever voor jouw eigen belangen?
Gebed: HERE, God van de legermachten, door het geloof heeft U mij ook gezalfd met Uw Geest. Die zalving wil ik niet kwijtraken en ik verlang om trouw te zijn in de kleine dingen, zodat U mij ook kunt stellen over de grote dingen.
