"Daarna stuurde Jozua, de zoon van Nun, er vanuit Sittim in het geheim twee mannen als verkenners op uit, en zei: Ga op weg, bekijk het land en Jericho. Zij gingen en kwamen in het huis van een vrouw, een hoer, van wie de naam Rachab was, en zij sliepen daar." (Jozua 2:1)
Jozua stuurt direct nadat God hem bemoedigde en aanspoorde en nadat hij de beambten vertelde wat de bedoeling was, verspieders het land in om te kijken waar de vijand het sterkst is, en hoe de steden eruit zien. En met dat verspieden van het vijandige gebied had Jozua zelf wel ervaring en toen liep het verkeerd af vanwege het ongeloof van anderen. Toch begint Jozua weer opnieuw. Maar er gebeurt dan iets wat eigenlijk onbegrijpelijk is. Want die verspieders gaan dan ergens binnen, waar wij misschien liever een deur verder gaan. Ze gaan bij Rachab naar binnen. Bij een hoer.
Als je er over nadenkt, kunnen we ons wel afvragen hoe dit kon. Mochten ze hier wel binnengaan? Je kunt als christen toch niet in het huis van een hoer binnengaan? En dat deden deze verspieders dus wel. Met z'n tweeën gaan ze naar binnen. Of het inderdaad zo opmerkelijk is, valt nog te bezien. Wellicht heeft deze vrouw een soort herberg gehad en had ze daarnaast haar lucratieve handel nog als hoer van de stad. Dan is het dus niet zo vreemd. Maar een vraag die hiermee wel op begint te komen is deze: kan iemand die een hoer is, ook een gelovige zijn? En natuurlijk was dit voor deze verspieders geen vraag, want daar waren ze niet mee bezig, maarop het moment dat de tijd in Jericho vordert, blijkt dat het huis waar ze zijn binnengegaan, het huis van een gelovige vrouw te zijn.
En dan wordt de vraag wel lastig. De schrijver van de Hebreeënbrief heeft het zelfs over: "door het geloof heeft Rachab de hoer...". En dat is in het 11e hoofdstuk van die brief toch echt geloof dat zaligmakend is. Deze vrouw, die we dus eigenlijk snel voorbij zouden lopen, komen we straks in de hemel tegen, ondanks dat ze een hoer was. En de keuze die ze maakte om deze verspieders te verbergen, kwam voort uit geloof. Rachab is degene die Israël helpt om de eerste stap te zetten in het beloofde land, ondanks dat ze een hoer is.
Ik geloof dat we als kerken in Nederland heel vaak met ons oordeel klaarstaan en daardoor missen we soms de boot. En natuurlijk wisten deze verspieders van niets en waren ze hier niet mee bezig, maar dit is wel een punt: durven wij te geloven dat Jezus ook, en misschien wel vooral, de Zaligmaker is van hoeren? Aan de ene kant houden we in de kerken heel veel zonden aan de hand en aan de andere kant veroordelen we anderen. En deze vrouw is het bewijs dat zonde, die als zonde echt en absoluut te veroordelen is, voor God geen belemmering vormt. Gods genade is veel groter en is nu de eerste stap naar de overwinning.
Gebed: Vader, ergens begrijp ik het gewoon niet. Een vrouw, die een hoer is, is tegelijk ook Uw kind en U gebruikt haar ook nog eens. Wat moet ik zeggen, behalve dat ik niet hoef te oordelen, maar juist ook die groepen die door de samenleving afgewezen zijn, te aanvaarden als mens zoals alle andere mensen. Ga Uw plan, ook met hen.
