"Jaag de liefde na en streef naar de geestelijke gaven, en vooral daarnaar dat u mag profeteren." (1 Korinthe 14:1)
We krijgen in hoofdstuk 14 nog een stevige aansporing mee, maar ook een duidelijke aanwijzing van dat wat belangrijk is. In sommige kringen wordt tongentaal belangrijk gevonden, zelfs zo belangrijk dat geloof zonder tongentaal geen geloof is. Dat gaat erg ver. Paulus lijkt er overigens wel vanuit te gaan dat iedere gelovige in tongen bidt, maar toch stelt hij het belang overduidelijk ondergeschikt aan profetie. Nee, Paulus zet daarmee tongentaal niet weg als onbelangrijk, maar het gaat uiterst stellig in op waar wat belangrijk voor is.
Paulus maakt onderscheid tussen bidden in de geest en bidden met het verstand. Hij stelt in ieder geval dat hij het allebei zal doen, omdat door met zijn verstand te bidden, zijn verstand ook vrucht zal dragen. En tongentaal, buiten je verstand om, zorgt dus voor geen uitwerking op het verstand, ondanks dat het geloof er wel door gebouwd wordt. En om dat laatste is het wel goed, maar niet het enige.
Tegelijk is Paulus zich er ook van bewust dat het in de gemeente geen zin heeft om te spreken in een onverstaanbare taal. Ik kom soms mensen tegen die geen belang meer zien in de gemeente en het zou alleen maar gaan om je persoonlijke relatie met God en de gemeente is maar iets menselijks. Laat duidelijk zijn dat Paulus een ondubbelzinnig andere mening heeft. En daarbij gaat het bij Paulus in de gemeente er altijd om dat de gemeente opgebouwd moet worden. Christen zijn ben je niet voor jezelf, maar dat ben je met elkaar. En in dat licht is tongentaal voor hem van ondergeschikt belang. Profetie staat daar ver boven, want dat bouwt de gemeente op, daardoor worden mensen bemoedigd, vermaand en getroost. Het waren immers woorden die door de Heilige Geest, verstaanbaar gesproken werden.
Profetie zal de gemeente echt opbouwen. Als er iets is dat in onze gemeenten absoluut ruimte moet krijgen is het profetie. Dat de Heilige Geest door de gelovigen heen op het juist moment, de juiste woorden geeft, terwijl de gelovige die ze spreekt deze woorden niet zelf bedacht heeft. Dan kan God dus in concrete situaties Zijn Woorden kwijt. En door in tongen te spreken is dit niet mogelijk en daarom is het beter om dan te zwijgen of om het voor jezelf te houden.
Er is maar ene manier om het wel te doen: dan moet het door twee of drie uitgelegd worden. Bidt daar dan maar om als je denkt dat je in tongen moet spreken en anders moet je zwijgen. Eigenlijk zegt Paulus gewoon: "als je denkt dat het moet, maar er is niemand om het uit te leggen, dan moet er dus niets en zit je er naast." En daarbij geeft hij ook nog mee dat profetie voor de gelovigen is en tongentaal (gesproken in de gemeente) voor de ongelovigen. Dat laatste is een teken voor hen die niet willen geloven en daarom zullen ze aangesproken worden in een taal die ze niet verstaan.
Wat betreft de profetie is het dan nodig dat als we dit beseffen, we ook zullen zoeken om zo afgestemd te zijn op Gods Geest, dat profetie ook werkelijk zal functioneren. En hoe anders kan dit dan door intens te beginnen te wandelen met God en zoeken om meer Zijn stem echt te verstaan.
Gebed: Heilige Geest, wilt U laten zien op welke manier ik beter afgestemd kan zijn op U. Er zijn zoveel geluiden om mij heen, helpt U mij om U te verstaan.
