"En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, uw jongemannen zullen visioenen zien en uw ouderen zullen dromen dromen." (Handelingen 2:17)
Het is misschien wel een hele bekende tekst waarover je al menig preek gehoord hebt rond Pinksteren. En hoewel dat zo zal zijn, is het toch goed om even heel duidelijk stil te staan bij de vervulling van de profetie van Joël. En de vervulling van de woorden uit de profetie van Joël maakt de gedachte los dat die apostelen dronken zijn. Zo moet het er uit hebben gezien. De omstanders gingen er zelfs mee spotten. Deels zal het er ook wel erg vreemd uitgezien hebben. Maar besef daarmee dat als deze Geest op dezelfde manier ook nu nog werkt, dat je ook nu aangekeken wordt alsof je dronken bent.
De bijzondere gaven en krachten van de Geest leveren altijd een reactie op. En het is goed om dat vanuit het Pinksterverhaal ook echt te beseffen. De woorden van Joël hebben namelijk aan kracht nog niets verloren. In de laatste dagen zullen profetie, visioenen en dromen dus werkelijk aan de orde zijn. En dat geldt niet alleen voor de Pinksterdag van toen. Door heel het boek Handelingen heen blijkt dat dit niet eenmalig is geweest. En de tijdsaanduiding 'in de laatste dagen' is de tijdsbepaling die met de eindtijd te maken heeft. Het gaat over de periode van hemelvaart tot wederkomst.
Profetie en ook visioenen en dromen, die daar alles mee te maken hebben, is niet van het verleden, maar zijn er overal waar de Geest wordt uitgestort. Ik hoor wel eens mensen zeggen dat de Geest ene keer is uitgestort en dat zich dit niet meer herhaalt. Het is maar net hoe je het woord 'uitstorten' uitlegt. Als uitstorten van Gods Geest alleen het moment van de Pinksterdag is, dan klopt het niet. In die zin is Gods Geest ene keer op die manier uitgestort, maar elke keer als er weer een gelovige wordt vervuld met de Heilige Geest, is dit een uitstorting van Die Geest.
Het is ook in de beschrijving wel duidelijk dat het niet om twaalf apostelen gaat bij wie dit zal gebeuren. Het gaat over zonen en dochters, over dienaren en dienaressen. Het gaat over een grote groep. Het gaat over het nageslacht vanuit Joël gezien en iedereen die daarbij hoort. En daarbij is de profetie van Joël meervoudig. Hier in Handelingen ontbreekt er ook nog eens een stuk van de profetie. Petrus haalt hier alleen dat stukje aan wat past bij deze situatie.
De les is dan wel dat door de houding van de apostelen en de belofte van Jezus, de vervulling er ook werkelijk komt. Het gaat niet om enge dingen, maar het gaat om het biddend verwachten van God Zelf, die openbaar komt in de gelovigen. Soms krijg je wel eens de gedachte dat de Heilige Geest allemaal maar mistig gedoe is, maar besef dat dit een deel van God Zelf is, van Hij Die de Waarheid Zelf is, dat wordt uitgegoten over het leven van de gelovige. Biddend verwachten en durven laten gebeuren wat God werkt.
Gebed: Heilige Geest, ik wil niet één moment meer tevreden zijn met minder van U. Ik wil zo vervuld zijn, dan mijn mond gaat profeteren en ik opensta voor Uw werk in mij.
