Serie: Wij bidden

“Hij ging naar binnen, sloot de deur achter hen beiden en bad tot de HEERE.” (2 Koningen 4:33 – HSV)

“Hij ging de kamer binnen en sloot de deur achter zich. Toen bad hij tot de HEER. (2 Koningen 4:33 – NBV21)

Er zijn van die geschiedenissen in de Bijbel waar je een bepaalde herinnering aan hebt. Dat heb jij misschien ook wel, een geschiedenis uit de Bijbel waarbij je herinnert wordt aan het moment dat je daar een preek over hoorde, of wat hoort bij een bepaald moment in je leven. Zo heb ik zo’n ervaring (wel meerderen dan deze) ook. Deze ervaring was in de collegezaal bij het vak Exegese Oude Testament op de universiteit. De man die deze les gaf, getuigde naar mijn beleving niet bepaald van een persoonlijk geloof en benaderde de geschiedenis puur wetensschappelijk, met alle gevolgen van dien. De geschiedenis van Elisa en de vrouw met haar zoon in Sunem. Eigenlijk misschien ook wel een onbegrijpelijk verhaal, zelfs met geloof.

Toen Elisa daar ooit voorbij kwam was er kennelijk een klik met deze vrouw en haar man. De vrouw stelde voor om voor Elisa een kamertje te maken, zodat hij, als hij in de buurt zou zijn, daar kon overnachten. Ik geloof echt niet dat je daar verder iets achter moet gaan zoeken. Het was een gebaar van deze vrouw met haar man als een dienstbetoon aan een man van God. Ze had ontdekt dat Elisa een heilige man was. Het is heel opmerkelijk bij deze vrouw dat ze op de vraag van Elisa, die haar vraagt wat hij voor haar kan doen, helemaal geen antwoord geeft. Ze wil er helemaal niets voor hebben. Uit haar antwoord blijkt dat ze het goed genoeg hebben. Dus Elisa hoeft van haar niets aan de koning te vragen en ook niet aan de bevelhebber van het leger. Het is ook opmerkelijk dat Elisa niet zegt: “Kan ik wat voor je aan God vragen?”

Die vraag stel ik in het pastoraat heel vaak, om mensen zo te helpen concreet te worden richting God en open te staan voor wat Hij wilt doen. Het wonderlijke is dat Gehazi de knecht van Elisa hem er op wijst dat deze vrouw en haar man geen kinderen hebben. Elisa vraagt er dan verder niet meer naar, maar hij laat haar roepen en zegt haar dat ze over een jaar een zoon zal hebben. Ze kan dat niet geloven, maar het gebeurt wel. Er staat hier niets over een gebed, maar wel iets over een ‘gewaagde’ uitspraak. Het is nogal wat en je moet dit toch wel heel zeker weten, om dit te zeggen.

Als die zoon geboren is en er jaren voorbij gaan, overlijdt die jongen. Tot op dat moment was er tijdens het college overigens nog niet veel aan de hand. De gevaarlijke ‘pastorale’ opmerking werd gewoon vertaald en daar was geen fijngevoelige opmerking over. Dan overlijdt dit jongen, terwijl hij waarschijnlijk al een flinke kerel was geworden. Die vrouw is eigenlijk boos, want waarom moet haar dit overkomen, zij heeft toch niet om een kind gevraagd en nu moet ze dit wel meemaken. Ze komt naar Elisa toe en hij stuurt eerst Gehazi op pad met zijn staf, maar die jongen komt niet tot leven. Uiteindelijk komt Elisa bij het huis van deze vrouw en hij gaat bij deze jongen kijken. Hij is inderdaad dood en kennelijk ook al langere tijd, gezien alle reizen die er tussen zitten. Dat is het moment dat Elisa bidt!

En wat verwacht je dan nu? Als er al iets zou gebeuren, verwacht je een verhoring van dat gebed, maar dat gebeurt niet. En je komt er nooit goed uit, maar ook bij Jezus gebeuren er dan bijzondere handelingen. Jezus maakt zelfs een keer modder van speeksel en straatvuil wat Hij op de ogen van een blinde smeert. En ga nu niet gelijk allemaal vreemde dingen doen, daarom staat het niet in de Bijbel. Tijdens het college kwam de docent met de oplossing: Het was gewoon occult, spiritueel wat in die tijd vaak gebeurde, wat Elisa deed. Ja, dat kun je gewoon zeggen als je alleen maar wetenschap hoeft te bedrijven, maar volgens mij betrekt Elisa God bij de situatie en vandaaruit handelt hij. Dat deed hij in de profetie dat deze jongen geboren zou worden, in de geschiedenis ervoor met de olie die blijft stromen. Het is duidelijk dat Elisa heel goed was afgestemd op Gods stem. Hij doet nooit zomaar iets, net zo min als dat Jezus dat nooit deed.

Elisa trad op in de Naam van de HEER en hij gaat, ondanks dat dit niet is beschreven, gehoorzaam aan Gods antwoord op het gebed op deze jongen liggen, mond op mond, ogen op ogen en handen op handen. Een vreemde gebeurtenis, maar kennelijk precies zoals God dat wilde. Het is opvallend dat er maar weinig opwekkingen uit de dood zijn in de Bijbel, maar ze laten wel zien dat God uiteindelijk de macht heeft over de dood. Hoe ongemakkelijk wij hier ook meer overweg kunnen en er geen richtlijnen uit kunnen halen als het om hele concrete aanwijzingen gaat. Elisa, en daar begint het, gaat met de nood van deze vrouw naar God. Daar hoef je geen wetenschapper voor te zijn om dat te beseffen. Daar begint het als gelovige altijd weer en dan mag God daarna van je vragen wat Hij wil vragen. Uiteindelijk is dat de bijzaak of de uitkomst, maar nooit het doel vooraf. Laat je niet verleiden om je daar op te focussen, anders dan dat God je dat dan heel duidelijk maakt. Pas dan hoef je te gehoorzamen, of dat nu een woord of een daad is, de eerste vraag is of jij het aan God wil overlaten, hoe groot die nood ook is.

Gebed: Heer, ik begrijp niets van die actie van Elisa als hij op die jongen gaat liggen. Het is zo vreemd voor mijn beleving, maar help mij om in de eerste plaats vooral nood bij U te brengen en pas daarna mij druk te maken over wat U dan wilt.