Thema: Die naaste van je… - #dienaastevanje
“Leef, zo mogelijk, voor zover het van u afhangt, in vrede met alle mensen.” (Romeinen 12:18)
We hebben het al even over vergeving gehad en dan vooral over vergeving die te maken heeft met mensen die je om vergeving vragen. De kans dat er mensen op je pad komen die je niet om vergeving vragen is erg groot. Iemand vroeg mij eens na een preek over vergeving: “Dus jij zegt dat ik de moordenaar van mijn zus moet vergeven?” Die conclusie was heel snel getrokken en ergens zat er ook nog wel een kern van waarheid in. Niet dat vergeving iets is als ‘zand erover en vanaf nu zijn we goede vriendjes’, helemaal niet zelfs. Maar vasthouden van je wraakzucht, maakt je niet tot een gelukkig mens. Wat dan wel?
Het laatste gedeelte van Romeinen 12 gaat natuurlijk over onderlinge liefde. Het is de oproep om elkaar hartelijk lief te hebben als broers en zussen. Het gaat om eensgezindheid. Toch wordt de toon, richting het einde van het hoofdstuk nog wat anders. Daar gaat het over meer dan alleen over geestelijke broers en zussen. Het loopt zelfs uit op je vijanden. Dat kun dus dat je die hebt. Paulus noemt die vijanden alleen niet als iets waarvan jij of ik de oorzaak bent. Ze zijn er kennelijk gewoon. En dan zegt hij: “Houd vrede met alle mensen, voor zover het van jou afhangt”.
Dat zinnetje veronderstelt dus ook gewoon iets. Er kan vijandschap op je afkomen, maar houd jij vrede met alle mensen. Het gaat dus om jouw reactie op de vijandschap die je soms tegenkomt. Paulus zegt dus niet dat je de moordenaar van je zus, om even bij dat voorbeeld te blijven, maar moet gaan goedpraten. Het gaat er alleen om hoe jij er op reageert. Oog om oog en tand om tand is niet de cultuur van het Koninkrijk. Ik zag een filmpje van een voetballer die een tik kreeg en die reageerde met natrappen. De scheidsrechter zag dat en hij kon inrukken.
Dat is nu precies het beeld. Weet je, er worden je dingen aangedaan, maar hoe reageer jij en welke rol mag de scheidsrechter hebben. Die voetballer mocht natuurlijk niet natrappen, want er is een scheidsrechter die er is om te straffen in dit geval. De tegenreactie had vrede moeten zijn. Dat betekent niet dat je moet vinden dat die ander toch zo lief is. Vrede is het tegenovergestelde van oorlog. Je reageert dus niet door terug te slaan, maar je laat dat achterwege. Je zou kunnen zeggen dat vrede het achterwege laten van oorlog is. En de wraak, die komt God dan toe, of degene die God daarvoor heeft aangesteld.
Zover het van jou afhangt, leef in vrede. Dat betekent dus ook dat je wel degelijk in oorlog kunt zijn, maar niet omdat dit is wat jij wil, maar omdat dit afhangt van de ander die de oorlog met jou kan zoeken. Als je zo kijkt en in vrede leeft, is dit ineens een heel ander perspectief. Dan kun je het oordeel aan God overlaten. Waar een scheidsrechter nog wel eens iets mist op het veld, God mist het niet. God komt altijd terug op het onrecht. En jij en ik staken de strijd en geven die aan God zelf.
Gebed: Heer, pijn die mij is aangedaan is lastig, maar ik wil op geen enkele manier verteerd worden door wraakzucht. U komt de wraak toe en ik laat het los.
