Thema: Luisteren met je ogen - #luisterenmetjeogen
“Ik bedoel dit, dat ieder van u zegt: Ik ben van Paulus, ík van Apollos, ík van Kefas, en ík van Christus.” (1 Korinthe 1:12)
Als je met je ogen wilt luisteren, ga je in steeds meer dingen een les zien. Soms zijn dat ook gewoon de dingen die je elke dag ziet als je op weg bent naar je werk. Of nog sterker, elke keer als je de hond uitlaat. Is het jou wel eens bewust opgevallen dat er langs elke provinciale weg en rijksweg elke honderd meter een hectometerpaaltje staat? Dat groene bordje met de lengte van de bewuste weg op die plaats. Weet je hoeveel van die bordjes er in Nederland staan? Er zouden er meer dan 260.000 van in Nederland staan. En vanaf het jaar 2000 staat er meer op dan alleen de afstand.
Wat hebben die bordjes nu voor zin? In de eerste plaats waren ze bedoeld om bij een pechgeval te kunnen zeggen waar je bent. Of als je 112 moet bellen bij een ongeval dat je de hulpdiensten exact kunt vertellen waar ze moeten zijn. En ondertussen staan er op die bordjes ook het wegnummer en op de rijkswegen of het de linkse kant of de rechtse kant van de weg is. Maar het zorgt er ook voor dat je weet dat je nog op de juiste weg zit. En dat is met alle knooppunten en kruisingen toch wel erg handig. En het helpt je om te luisteren met je ogen.
Een nogal lange inleiding deze keer om je de vraag te stellen of je nog wel op de juiste weg zit. Dat is wat die bordjes ons leren. En ja, ook een gelovige kan op de verkeerde weg zitten. Niet dat dit altijd rampzalig zal zijn, maar afdwalen zorgt wel dat je niet in je bestemming wandelt. En vooral de brieven van het Nieuwe Testament komen daar telkens op terug. Kennelijk is het als gelovige ook nog wel lastig om in het spoor van Jezus te blijven. Maar dat wist je natuurlijk al lang. Dat roept daarom ook de vraag op welke weg je volgt. En dat kun je zien. Niet met een hectometerpaaltje, maar God heeft voor andere kenmerken gezorgd.
Eigenlijk is er maar ene juiste weg. De weg waar Jezus het middelpunt is. En natuurlijk, dan zeg je: “Logisch toch”? Of dat logisch is weet ik niet zo goed. Paulus spreekt namelijk de gemeente van Korinthe aan dat het hen niet om Christus meer lijkt te gaan, maar om geestelijk leiders in de kerk. De één roept dat hij van Paulus is, de volgende van Apollos en de derde van Kefas. Als die namen de hectometerpaaltjes zouden zijn, dan zijn er behoorlijk wat verdwaald. Als zou ongeveer hetzelfde zijn als dat je de kortste weg naar Amsterdam wilt hebben en je over de A1 moet gaan en dat de ene zegt dat hij op de A59 zit, de volgende op de A7 en de derde op de A16 en dat terwijl je allemaal in Apeldoorn bent vertrokken.
Op de een of andere manier is dit het probleem van alle tijden geworden. We voelen ons thuis bij dat wat het beste voelt. Dan is de een radicaal evangelisch, terwijl de ander zich protestant wil noemen en de derde katholiek en binnen die stromingen zijn dan ook weer onderverdelingen. Vervolgens gaan we spreken in ‘wij’ en ‘zij’ en het is compleet en we zijn op zijwegen terecht gekomen waar omkeren ook nog eens lastig is. Probeer op een rijksweg maar een om te draaien. Daar moet je hele bewuste keuzes in maken. Wie volg jij eigenlijk en wat ben jij eigenlijk? Als je niet kunt zeggen dat je christen bent die niet bezig is richtingen, kleuren en leiders in de kerk, dan ben je van de hoofdweg af. Laten we opnieuw kiezen om samen op weg te gaan naar Jeruzalem. Nee, niet de aardse stad, maar de geestelijke stad. Op weg naar Huis. De A1 van het geloof: Jezus Christus en Die gekruisigd en anders niets.
Gebed: Heer, bevrijd mij van elke gedachte dat mijn kleur of smaak de waarheid is. U bent de waarheid en anders niet.
