Thema: Op weg met Jezus
"Zij allen stonden versteld van de grootheid van God. Toen zij zich allen verwonderden over alle dingen die Hij deed, zei Jezus tegen Zijn discipelen:" (Lukas 9:43)
Als je het Evangelie van Jezus leest dan is het heel vaak dat het niet is wat het lijkt. Op de achtergrond en vooral onder de grond spelen keer op keer processen die niet gelijk zichtbaar zijn, maar Jezus kent die processen wel. Het zou wel eens kunnen zijn dat als wij daar meer oog voor zouden hebben, wij ook minder snel van slag zouden zijn in ons leven. Er is altijd een slang met een slangenkarakter die bezig is om kapot te maken, maar als je hem herkent, heeft hij ook minder ruimte.
Ondanks dat Jezus een aankondiging van Zijn lijden lijkt te doen, direct na de bevrijding van die maanzieke jongen, zegt Hij eigenlijk iets anders. Natuurlijk vertelt Hij wel aan Zijn discipelen dat Hij moet gaan lijden. We noemen dit gedeelte uit Lukas 9 de tweede aankondiging van het lijden en zo mag je het van mij ook gerust noemen, maar wat Jezus zegt is nog iets anders. Om dat te begrijpen moet je je eigenlijk even inleven in de situatie zoals deze daar gaande is.
Jezus heeft net de demonische macht weggestuurd uit het leven van die jongen en iedereen is onder de indruk. En echt onder de indruk! Ze stonden versteld van de grootheid van God. God komt ook nog eens aan Zijn eer. Ik geloof dat wonderen zinloos zijn als Jezus er uiteindelijk niet groter mee wordt, maar hier zit dat aan de buitenkant kennelijk toch wel goed. Maar terwijl ze zich allemaal verwonderden, zegt Jezus iets tegen Zijn discipelen.
Toen zij zich allen verwonderden over alle dingen die Hij deed, zei Jezus tegen Zijn discipelen… Dus iedereen is helemaal ondersteboven van wat er gebeurt en dan zegt Jezus: “Laat dit tot jullie doordringen, de Zoon van de mensen zal overgeleverd worden in de handen van mensen”. Over ontnuchteren gesproken! Alles en iedereen staat verstelt van wat er gebeurt, maar ondertussen maakt Jezus duidelijk dat dit niet zo heel veel te betekenen heeft.
Het is prachtig als er wonderen gebeuren, maar het zal de menigte er straks niet van weerhouden om Jezus toch aan het kruis te spijkeren. Nooit eerder waren er zoveel wonderen gebeurd als in de tijd dat Jezus Zijn werk deed op aarde, maar uiteindelijk is het onder de mensen niet zo mooi als dat het lijkt. Dit is niet de eerste keer dat Jezus dit zegt. De vermenigvuldiging van de broden waren ook alleen maar uiterlijk gewaardeerd en bewonderd, maar tot de kern kwam het dus niet.
Uiteindelijk is dat nu niet veel anders. Een wonder is altijd mooi meegenomen, maar als het niet verder komt dan dat, wat is dan de waarde ervan? Uiteindelijk is niet alles wat het lijkt te zijn, want als het er op aan komt, laten ze Jezus gewoon voor wat Hij is. Natuurlijk is dat wonder mooi en fijn, maar de diepere betekenis van Jezus en navolging van Hem dat is heel wat minder interessant.
Twee lessen voor nu: Waar gaat het jou en mij om bij Jezus? Want ook als gelovige kun je zomaar alleen gericht zijn op het wonderlijke voordeel van God Die bij machte is om het onmogelijke te doen en je zou zomaar vergeten dat Jezus je veel meer heeft te zeggen en dat Hij om navolging vraagt.
En les twee is ook als wij in de Naam van Jezus mogen uitdelen van Zijn overwinning, dat het lang niet altijd betekent dat dit tot gevolg heeft dat het iets uitwerkt en je zomaar pijnlijk verrast kunt worden hoe degenen die een wonder ontvingen omgaan met jou en met Jezus. Er is altijd een slang die probeert ondergronds kapot te maken wat niet van hem is. Laten wij daarom ook deze woorden maar tot ons laten doordringen.
Gebed: Heer, laat mij echt zien Wie U bent en laat mij niet onder de indruk komen van het werk van die slang.
