Thema: Op weg met Jezus
"En hij kwam in heel de omgeving van de Jordaan en predikte een doop van bekering tot vergeving van zonden." (Lukas 3:3)
Stel je voor dat koning Willem Alexander binnenkort naar jouw dorp of stad komt, wat denk jij dat er dan zal gebeuren? Is het mogelijk dat hij morgen ineens zou komen? Of moet er dan eerst nog het een en ander gebeuren? Zou het kunnen dat sommige wegen niet helemaal zijn zoals ze moeten zijn? Of zouden er nog andere zaken zijn waar het gemeentebestuur eerst nog even naar moet kijken? Als je alleen al ziet wat er moet gebeuren als het Koningsdag is en hoeveel er dan opgeknapt wordt in de steden waar de koning komt.
Maar stel je nu voor dat de koning naar jouw dorp of stad komt en er liggen ergens zwervers langs de route of hij komt langs om koffieshop waar openlijk en zichtbaar drugs gedeald wordt. Denk jij dat het gemeentebestuur dit zal laten bestaan? Ik kan je bijna met zekerheid garanderen dat ze de koning dat niet willen laten zien, zeker niet als het over niet goed ingrijpen van de plaatselijke overheid gaat. Dit beeld moet je gewoon eens even vasthouden. Voordat Jezus namelijk aan Zijn bediening begint, begint Hij ook niet zomaar. Voordat Hij echt ten tonele verschijnt, gaat er iemand voor Hem uit die de wegbereider is. Johannes de Doper.
Je zou hem bijna vergeten zijn. Hij was natuurlijk een tijdgenoot van Jezus en ergens ook nog familie van Jezus. Hij was degene die we even uit het zicht waren geraakt, maar we komen hem nu in de woestijn tegen bij de Jordaan. Hij preekt en hij doopt daar. Eigenlijk doet hij precies datgene wat wij ook doen als de koning komt: We ruimen eerst de boel op. Het kan toch niet zijn dat onze aardse koning in een rommel terecht komt? De vraag is of Jezus wel in een rommel kan komen. En voordat Jezus begint aan Zijn werk, roept Johannes de Doper alle mensen op om zich te bekeren en als teken daarvan zal hij hen ook dopen.
Jesaja had al over hem gezegd dat hij zou roepen dat de weg van de Heer gereed gemaakt moest worden en dat Zijn paden recht moesten zijn. Het gaat niet om wenselijk gedrag en om bekering om iets te verdienen of een voorwaardelijk geloof, maar het gaat hier om ontzag voor de Koning der koningen die onderweg is. Bij bekering hebben wij vaak het gevoel van iets dat maar eens moet gebeuren en soms lijkt dit ook iets dat erg activistisch is. Bekering vanuit een oude mens is een hopeloze zaak. Zonden afleggen gaat eigenlijk alleen maar vanuit een nieuwe mens die van genade leeft. Dus de oproep van Johannes lijkt wel wat krampachtig.
Toch, als je kijkt vanuit het besef dat de Koning van de koningen eraan komt, dan gaat het niet om jezelf schoon genoeg te maken voor God, maar het gaat om het ontzag dat je hebt voor Jezus. Die mensen hadden na hun doop en bekering ook nog steeds genade nodig, maar besef dat de Koning eraan kwam. En de Koning ontvang je met ontzag en daar ruim je gewoon alles voor op, zelfs als je er niets voor terugkrijgt. Dan bereid je de weg voor de Koning. En zo begint Johannes aan zijn taak.
Ik hoor wel eens mensen zeggen dat oproepen tot bekering van zonden niet kan en ik snap wat men dan probeert te zeggen, maar bekijk het eens uit het ontzag en eerbied voor Jezus. Kun je dan, ook als mensen nog geen genade kunnen ontvangen of begrijpen, het toch goed vinden dat Jezus als Koning wordt ontvangen in rommel? Ja, Jezus komt voor de slechtsten en je mag komen zoals je komt. Toch laat Johannes iets zien van ontzag zoals wij dat ook hebben voor onze koning als hij onze steden komt bezoeken. Dit is de eerste les van Johannes en er volgen er nog wel een paar in dit hoofdstuk.
Gebed: Heer, dank U wel dat U ons aanneemt zoals we zijn, maar dank U wel dat we U ook mogen eren om ons leven op te ruimen.