"Bij de inwijding van de muur van Jeruzalem zochten zij de Levieten uit al hun woonplaatsen om hen naar Jeruzalem te brengen, om met blijdschap de inwijding te verrichten, met dankzegging en met gezang, met cimbalen, luiten en harpen." (Nehemia 12:27)
Welk gevoel krijg jij bij het woord 'inwijding'? Het is, denk ik, een lastig woord, want het roept de vraag op welke functie inwijding heeft. Betekent het dat als je bijvoorbeeld je huis inwijdt, dat dit een speciale zegen van God krijgt, waardoor je er met meer zegen kan gaan wonen? Of een kerkgebouw dat ingewijd wordt, kan God daar meer werken dan in een kerkgebouw dat niet is ingewijd. En trouwens, wanneer is iets een inwijding en wanneer niet? Eigenlijk is het dus iets dat nog niet zomaar is uitgelegd. Nadat alle feesten van dankbaarheid en nadat ook de verootmoediging is geweest en iedereen is verdeeld over Jeruzalem en over het land, dan roept Nehemia alle Levieten nog een keer terug naar Jeruzalem. En waarom? Precies, om de nieuwe stadsmuur in te wijden.
Je voelt het al wel aankomen dat je dus een thema als 'inwijding' niet zomaar kunt negeren. Als je het hele verhaal leest krijg je bij de inwijding van de muur een gevoel dat het om dankbaarheid gaat, maar ook om iets dat een soort symbool is van inname. Het is iets van geestelijke strijd. Het lijkt eigenlijk het tegenovergestelde te zijn van wat er bij de muur van Jericho is gebeurd. Bij Jericho liep het volk om de stad heen en uiteindelijk vielen de muren omver en kon de stad ingenomen worden. Nu is het anders, want de Levieten worden door Nehemia de stadsmuur opgestuurd, samen met de leiders van het volk. De Levieten gaan in twee groepen, tegengesteld over de stadsmuur lopen en doen dat als een dankkoor. Ze zetten hun voeten op de muur als een soort overwinningsprocessie en tegelijk toewijding van de stad aan God.
Zelfs iedereen wordt gereinigd, volgens de reinigingswetten van Mozes en ook de poorten en de muur worden gereinigd. En juist dat is een teken van heiligheid en toewijding aan God. Uiteindelijk gaan de twee dankkoren naar de tempel en daar worden grote offers gebracht en het hele volk is blij. Jeruzalem is weer een stad rondom de tempel en het is weer een stad die is teruggewonnen voor God. Eigenlijk is het woord 'winnen' niet eens wat het echt is, de stad is door God teruggegeven voor de dienst aan Hem.
Als God het gebied waarover jij verantwoordelijk bent, al is dat gebied nog zo klein, teruggeeft om daar God te dienen, dan is het goed om die toewijding en inwijding ook serieus te nemen. Dat dankkoor is niet alleen een symbolische daad, net zo min als dat het lopen om Jericho een symbolische daad was, het gaat hier om dat wat er ook geestelijk gebeurt. Al eerder trokken we de lijn van tempel en stad. Jeruzalem zonder tempel is geen Jeruzalem, maar de tempel zonder Jeruzalem is ook niet compleet. Daarom was die muur zo belangrijk. Zo is onze samenleving zonder kerk en geloof, geen samenleving en kan de kerk niet zonder samenleving. Als daar overwinningen worden gegeven door God en er een nieuwe muur om delen van onze samenleving komt, dan is het belangrijk om dat toe te wijden aan God. Stel je voor dat de overheid merkt dat samenwerken met de kerk enorm verrijkend is, zouden we dan die samenwerking ook niet moeten toewijden aan God, zodat wij deze samenwerking gebruiken voor God?
En nu nog even persoonlijk. Als je de muur om je leven moet bouwen en niet om je hart en vanuit je relatie met God komt er steeds meer in je leven binnen de muren van Gods bescherming te liggen, zou je dan ook niet de toewijding en inwijding serieus moeten nemen? Als er gebieden in je leven die in puin lagen, beginnen te herstellen omdat het hart van God in je leven begint te kloppen of dat je gebieden hebt teruggewonnen van de vijand in je leven, ga die gebieden opnieuw inwijden voor God. Wil je een voorbeeld? Stel dat er een verslaving in je leven was waar een doorbraak in is gekomen, dan is nog niet gelijk alles op orde, net zo min als dat Jeruzalem in ene keer was hersteld, maar Nehemia wijdt de stad, hoe gebroken nog, toch al helemaal toe aan God. Als er dan een doorbraak in je verslaving is gekomen, loop over de muur van je leven en geef God opnieuw de ruimte op die terreinen van je leven waar Hij die ruimte niet had. Wijdt dat toe, wat God opnieuw toekomt, dat is niet alleen iets dat symbolisch is, maar dit is geestelijk gaan staan in de overwinning die Jezus je heeft gegeven.
Gebed: Heer, ik ga opnieuw opstaan over al die terreinen, groot en klein, persoonlijk en in de bediening die U mij geeft, die U toekomen.
